Валсартан H-бене

Валсартан Н-бене

Жоқ

Үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар, 160 мг/12.5 мг

Бір таблетканың құрамында

белсенді заттар: валсартан – 160.0 мг,

гидрохлортиазид – 12.5 мг,

қосымша заттар: кросповидон, магний стеараты, кремнийдің сусыз коллоидты қостотығы, микрокристалды целлюлоза

қабықтың құрамы: поливинил спирті, тальк, макрогол (полиэтиленгликоль), титанның қостотығы (Е171), темірдің қызыл тотығы (Е172), «Күн батар түстес сары» бояғыш зат (Е110), лецитин.

Қызыл-қоңыр түсті үлбірлі қабықпен қапталған, екі жақ беті дөңес, дөңгелек пішінді таблеткалар.

Жүрек-қантамыр жүйесі. Ренин-ангиотензин жүйесіне ықпал ететін препараттар. Ангиотензин II антагонистері, біріктірілімдері. Диуретиктермен біріктірілген ангиотензин II антагонистері. Диуретиктермен біріктірілген валсартан.

АТХ коды C09DA03

Фармакокинетикасы

Валсартан/гидрохлортиазид

Валсартанмен бірге қолданғанда гидрохлортиазидтің жүйелік биожетімділігі шамамен 30%-ға азаяды. Гидрохлортиазидті бір мезгілде тағайындау, өз жағынан, валсартанның кинетикасына елеулі ықпалын тигізбейді. Білінген өзара әрекеттесу валсартанды және гидрохлортиазидті біріктіріп қолданудың тиімділігіне ықпалын тигізбейді. Бақыланатын клиникалық зерттеулерде осы біріктірілімнің айқын гипертензияға қарсы әсері байқалды, ол компоненттердің әрқайсысының жекелей әсерінен, сондай-ақ плацебо әсерінен басым болды.

Валсартан

Сіңуі

Ішке қабылдағаннан кейін плазмада валсартан ең жоғары концентрациясына 2-4 сағаттан соң жетеді. Биожетімділігінің орташа шамасы 23%-ды құрайды. Препаратты қабылдағаннан кейін сегіз сағаттан бастап ашқарынға және тамақпен бірге қабылданған валсартанның плазмалық концентрациялары бірдей болса да, валсартанды тамақпен бірге қабылдағанда «концентрация-уақыт» астындағы аудан (AUC) 40%-ға, ал Cmax – 50%-ға азаяды. AUC мәнінің азаюы емдік әсерінің клиникалық тұрғыда төмендеуімен қатар жүрмейді, сондықтан препаратты тамақтануға дейін де, сонымен қатар тамақтанудан кейін де қолдануға болады.

Таралуы

Таралуының тепе-тең көлемі төмен (17 л-ге жуық). Валсартан қан сарысуының ақуыздарымен, көбіне альбуминмен елеулі дәрежеде (94-97%) байланысады.

Метаболизмі

Валсартан қарқынды биотрансформацияға ұшырамайды, қабылданған дозаның тек 20%-ы ғана метаболиттерге дейін қалпына келеді. Гидроксиметаболит белсенді емес болып табылады және плазмада валсартан үшін AUC мәнінің 10%-дан азын құрайтын төмен концентрацияларда анықталады.

Шығарылуы

Валсартанның фармакокинетикалық қисығы төмен қарай кететін мультиэкспоненциальді сипатқа ие (T1/2α <1 сағ. және T1/2β 9 сағатқа жуық). Валсартан көбіне өзгермеген түрде шығарылады, валсартанның нәжіспен бірге шығарылуы абсорбцияланған доза шамасының 83%-ын құрайды, несеппен 13%-ға жуығы шығарылады. Вена ішіне енгізгеннен кейін валсартанның плазмалық клиренсі сағатына 2 л-ге жуықты құрайды, ал оның бүйректік клиренсі сағатына 0.62 л-ді құрайды (жалпы клиренсінің 30%-ға жуығын) құрайды. Жартылай шығарылу кезеңі 6 сағатты құрайды.

Гидрохлортиазид

Сіңуі

Ішке қабылдағаннан кейін гидрохлортиазидтің сіңуі тез жүреді, плазмада Cmax мәніне жету уақыты – 2 сағатқа жуық. Орта есеппен AUC жоғарылауы дозаға тәуелді сипатта және емдік ауқымда дозаға пропорционалды болады.

Ішке қабылдаған кезде гидрохлортиазидтің абсолюттік биожетімділігі 70%-ды құрайды. Тағамның гидрохлортиазидтің биожетімділігіне ықпалы клиникалық тұрғыдан маңызды емес.

Таралуы

Таралу көлемі 4-8 л/кг құрайды. Гидрохлортиазид қан сарысуының ақуыздарымен (40-70%-ға), негізінен, альбуминмен байланысады. Гидрохлортиазид эритроциттерге жиналады, онда оның концентрациясы плазмадағы осындайдан 3 есе артық болады.

Метаболизмі

Гидрохлортиазид өте аз дәрежеде метаболизденеді. Оның байқалған жалғыз ғана табылған қалдық мөлшердегі метаболиті 2-амино-4-хлоро-m-бензендисульфонамид болып табылады.

Шығарылуы

Жалпы таралу және элиминациясының кинетикасы биэкспоненциальді басылатын функция ретінде сипатталады, терминальді фазадағы T1/2 6-15 сағатты құрайды. Абсорбцияланған дозаның 95%-дан көбі өзгермеген күйінде бүйрек арқылы, бүйрек өзекшелерінің кеңістігінде пассивті сүзілу және белсенді секреция жолымен шығарылады.

Пациенттердің жекелеген топтарындағы фармакокинетикасы

Еде жастағы пациенттер

Егде жастағы кейбір пациенттерде валсартанның жүйелік әсері, жастау пациенттермен салыстырғанда, біршама көп айқынырақ болды (AUC мәні 70%-ға және Т1/2 35%-ға артты), алайда бұның қандай да болсын клиникалық маңызы болмайды.

Шектеулі деректер егде жастағы пациенттерде (дені сауларда да, сонымен қатар артериялық гипертензиядан зардап шегіп жүргендерде де) гидрохлортиазидтің жүйелік клиренсі төмен деп болжам жасауға мүмкіндік береді.

Бүйрек функциясы бұзылған пациенттер

Шумақтық сүзілу жылдамдығы (ШСЖ) 30-70 мл/мин пациенттерде дозаны түзету қажет емес. Препаратты бүйрек функциясының айқын бұзылулары бар (ШСЖ <30 мл/мин) пациенттерде және гемодиализде жүрген пациенттерде қолдану жөнінде деректер жоқ. Валсартанның плазма ақуыздарымен байланысу дәрежесі жоғары және гемодиализ кезінде шығарылмайды. Гидрохлортиазид, керісінше, организмнен гемодиализ кезінде шығарылады.

Бүйрек функциясының жеткіліксіздігі бар пациенттерде гидрохлортиазидтің Cmax және AUC мәндері артады, ал несеппен экскрециясының жылдамдығы төмендейді. Бүйрек функциясының жеңіл және орташа жеткіліксіздігі бар пациенттерде гидрохлортиазидтің AUC мәнінің 3 есе артқаны, ал бүйрек функциясының ауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерде AUC мәнінің 8 есе артқаны байқалады. Гидрохлортиазидті бүйрек функциясының ауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерге қолдануға болмайды.

Бауыр функциясы бұзылған пациенттер

Валсартанның жүйелік ықпалы бауыр функциясының әлсіз білінетін және орташа білінетін бұзылулары бар пациенттерде екі есе жоғары. Валсартанды бауыр функциясының ауыр бұзылулары бар пациенттерде қолдану жөнінде деректер қазіргі таңда жоқ.

Бауыр аурулары гидрохлортиазидтің фармакокинетикасына елеулі ықпал етпейді, сондықтан оның дозасын төмендетудің қажеті жоқ.

Фармакодинамикасы

Дәрілік препараттың әсер етуші заттары валсартан және гидрохлортиазид болып табылады.

Валсартан ангиотензин II рецепторларының селективті блокаторларын (А II РБ) ішке қабылдаған кезде белсенді болады. Ол ангиотензин II-нің белгілі әсерлері үшін жауапты АТ1 қосымша типінің рецепторларына іріктеп әсер етеді. Валсартанның AT1 рецепторларға қатысты агонистік белсенділігі жоқ. Оның АТ1 қосымша типінің рецепторларына ұқсастығы, АТ2 қосымша типінің рецепторларына қарағанда, шамамен 20000 есе көбірек.

Валсартан ангиотензин I-ні ангиотензин II-ге айналдыратын және брадикининді бұзатын кининаза II ретінде белгілі ангиотензин-өзгертуші ферментті (АӨФ) тежемейді. АӨФ-ке ықпалының жоқтығына байланысты, брадикининнің және Р субстанцияларының әсерлері потенцияланбайды, сондықтан ангиотензин II рецепторларының антагонистерін қабылдаған кезде құрғақ жөтелдің дамуы екіталай. Валсартан өзара әрекеттесуге түспейді және жүрек-қантамыр жүйесінің функциясын реттеуге қатысатын басқа гормондардың реецепторларын және иондық арналарды блокадаламайды. Артериялық гипертензияны емдегенде валсартан, жүректің жиырылу жиілігіне ықпалын тигізбей, артериялық қысымды (АҚ) төмендетеді.

Ішке препараттың бір реттік дозасын қабылдағаннан кейін гипертензияға қарсы әсері 2 сағат ішінде дамиды, ал АҚ-ның ең жоғары төмендеуіне 4-6 сағат ішінде жетеді. Препаратты қабылдағаннан кейін гипертензияға қарсы әсері 24 сағаттан астамға сақталады. Препаратты қайтадан тағайындағанда, қабылданған дозаға тәуелсіз, АҚ ең жоғары төмендеуіне әдетте 2-4 апта шегінде жетеді және ұзақ емдеу барысында жеткен деңгейінде сақталады. Гидрохлортиазидпен біріктіріліп қолданғанда артериялық қысымды тиімдірек төмендетеді.

Гидрохлортиазид – тиазидтік диуретик. Тиазидтік диуретиктердің әсер етуінің қосымша нүктесі дистальді бүйрек өзекшелеріның қыртысты бөлімі болып табылады, онда диуретиктердің әсеріне жоғары сезімталдығы бар рецепторлар орналасқан және онда натрий және хлор иондарының тасымалдануы бәсеңдейді. Тиазидтердің әсер ету механизмі Na+Сl- насосының бәсеңдеуімен байланысты, бұл, сірә, С1- тасымалдау орны үшін бәсекелесу есебінен жүреді. Осының салдарынан натрий және хлор иондарының экскрециясы шамамен бірдей артады. Диурездік әсерінің нәтижесінде айналымдағы плазма көлемінің азаюы байқалады, соның салдарынан рениннің белсенділігі, альдостерон секрециясы, калийдің несеппен шығарылуы, демек, сарысудағы калий концентрациясының төмендеуі байқалады. Ренин мен альдостерон арасында өзара байланыс ангиотензин II арқылы жүреді, сондықтан ангиотензин II рецепторларының антагонисін тағайындау тиазидтік диуретиктерді қолданумен байланысты калийдің жоғалуын азайтады.

Валсартанмен немесе гидрохлортиазидпен монотерапияда артериялық қысымды адекватты бақылауға қол жеткізу мүмкін болмаған ересек пациенттерде артериялық гипертензияны емдеу үшін.

Таблетканы шайнамай, судың жеткілікті мөлшерімен ішіп, тамақ ішуге қарамай, ішке қабылдайды.

Дәрілік препараттың ұсынылатын дозасы – тәулігіне 1 таблетка. Жеке компоненттердің дозаларын титрлеу ұсынылады. Әрбір нақты жағдайда, гипотензияның және басқа жағымсыз әсерлердің даму қаупін төмендету мақсатында, жекелеген компоненттердің дозаларын арттыра отырып, титрлеуді бақылау қажет.

Жекелей компоненттердің дозаларына ұсынылған бірізді титрлеуді орындағанда артериялық қысымы валсартанмен немесе гидрохлортиазидпен нашар бақыланатын пациенттерде, клиникалық негіздер бар болған жағдайда, монотерапиядан дозасы белгіленген біріктірілген дәрілік препаратқа тікелей ауысуды қарастыруға болады.

Артериялық қысымды бақылау үшін қажетті доза 1-2 апта емдегеннен кейін ең жоғары тәуліктік доза валсартанда 320 мг-ге және гидрохлортиазидте 25 мг-ге дейін арттырылуы мүмкін.

Гипертензияға қарсы әсерге 2 апта ішінде жетеді. Көптеген пациенттерде гипертензияға қарсы ең жоғары әсерге 4 апта ішінде жетеді. Алайла кейбір пациенттер үшін 4-8 апта емдеу қажет етілуі мүмкін. Бұл дозаны титрлеген кезде ескерілуі тиіс.

Пациенттердің жекелеген топтары

Бүйрек функциясы бұзылған пациенттер

Бүйрек функциясының жеңіл және орташа жеткіліксіздігі бар (ШСЖ ≥30 мл/мин/1.73 м2) пациенттерде дозаны түзету қажет емес. Дәрілік препаратты бүйрек функциясының ауыр жеткіліксіздігі бар (ШСЖ <30 мл/мин/1.73 м2) және ануриясы бар пациенттерге қолдануға болмайды, өйткені онда гидрохлортиазид бар. Бүйрек функциясының орташа/ауыр жеткіліксіздігі бар (ШСЖ <60 мл/мин/1.73 м2) пациенттерге валсартанды алискиренмен бір мезгілде қолдануға болмайды.

Бауыр функциясы бұзылған пациенттер

Бауыр функциясының холестазсыз жеңіл және орташа бұзылулары бар пациенттерде валсартанның дозасы 80 мг-ден аспауы тиіс. Бауыр функциясының жеңіл және орташа бұзылулары бар пациенттерде гидрохлортиазидтің дозасын өзгертудің қажеті жоқ. Бауыр функциясының ауыр бұзылулары, бауырдың билиарлы циррозы бар пациенттерге және холестазы бар пациенттерге дәрілік препаратты қолдануға болмайды, өйткені оның құрамында валсартан бар.

Қант диабеті бар пациенттер

Қант диабеті бар пациенттерде валсартанды алискиренмен бір мезгілде қолдануға болмайды.

Егде жастағы пациенттер

Егде жастағы пациенттерде дозаны өзгертудің қажеті жоқ.

Жағымсыз әсерлердің туындау жиілігі: өте жиі (≥1/10), жиі (≥1/100, бірақ <1/10), жиі емес (≥1/1000, бірақ <1/100), сирек (≥1/10000, бірақ <1/1000), өте сирек (<1/10000).

Валсартанның және гидрохлортиазидтің біріктірілімін қолданған кезде келесі жағымсыз әсерлер болуы мүмкін:

Жиі емес

– дегидратация

– парестезия

– көрудің жіті болмауы

– құлақтың шуылдауы

– гипотензия

– жөтел

– миалгия

– қатты қажығыштық

Өте сирек

– бас айналу

– диарея

– артралгия

Жиілігі белгісіз

– естен тану (миокард инфарктісін бастан өткергеннен кейін қолданғанда)

– өкпенің кардиогендік емес ісінуі

– бүйрек функциясының бұзылуы

– сарысуда несеп қышқылы концентрациясының, креатининнің және билирубиннің жоғарылауы, гипокалиемия, гипонатриемия, қанда мочевина азотының жоғарылауы, нейтропения

Бұрын компоненттердің әрқайсысын қолданған кезде білінген жағымсыз құбылыстар Валсартан Н-бене препаратын қолданған кезде, тіпті олар клиникалық зерттеулерде байқалмаса да, орын алуы мүмкін.

Валсартан

Валсартанмен монотерапия кезінде, осы препаратпен себеп-салдарлық байланысына қарамай, келесі жағымсыз құбылыстар білінді:

Жиі емес

– вертиго

– іштің ауыруы

Жиілігі белгісіз

– гемоглобин және гематокрит концентрацияларының төмендеуі, тромбоцитопения

– сарысу құю ауруын қоса, аса жоғары сезімталдық реакциялары

– қан сарысуында калий концентрациясының жоғарылауы, гипонатриемия

– васкулит

– бауыр функциясын сипаттайтын көрсеткіштердің жоғарылауы

– ангионевроздық ісіну, тері бөртпесі, терінің қышуы

– бүйрек функциясының жеткіліксіздігі

Гидрохлортиазид

Гидрохлортиазидпен монотерапияда, осы препаратпен себеп-салдарлық байланысына қарамай, келесі жағымсыз құбылыстар білінді:

Өте жиі

– гипокалиемия, қанда липидтер деңгейлерінің жоғарылауы (көбіне препараттың жоғары дозаларын қабылдағанда)

Жиі

– гипонатриемия, гипомагниемия, гиперурикемия

– ортостатикалық гипотензия

– тәбеттің төмендеуі, жүректің айнуы, құсу

– есекжем және бөртпенің басқа түрлері

– эректильді дисфункция

Сирек

– гиперкальциемия, гипергликемия, глюкозурия және диабеті бар науқастар жағдайының нашарлауы

– тромбоцитопения (кейде пурпурамен)

– депрессия, ұйқының бұзылысы

– бас ауыру, бас айналу, парестезия

– көрудің бұзылуы

– аритмия

– іш қату, АІЖ аймағында жайсыздық, диарея

– бауырішілік холестаз немесе сарғаю

– фотосезімталдық реакциялары

Өте сирек

– агранулоцитоз, лейкопения, гемолиздік анемия, сүйек кемігі функциясының бәсеңдеуі

– аса жоғары сезімталдық реакциялары

– гипохлоремиялық алкалоз

– респираторлық дистресс-синдром пневмонитпен және өкпенің ісінуімен бірге

– панкреатит

– некроздайтын васкулит, уытты эпидермальді некролиз

(Лайелл синдромы), жүйелік қызыл жегіні (ЖҚЖ) еске түсіретін тері реакциялары, ЖҚЖ өршуі

Жиілігі белгісіз

– апластикалық анемия

– жабық бұрышты жедел глаукома

– бүйрек функциясының бұзылуы, бүйрек функциясының жедел жеткіліксіздігі

– мультиформалы эритема

– температураның жоғарылауы, астения

– бұлшықет спазмдары

Нұсқаулықта көрсетілген кез келген жағымсыз әсерлер өршігенде немесе нұсқаулықта көрсетілмеген кез келген басқа жағымсыз әсерлер пайда болғанда, бұларды емдеуші дәрігерге мәлімдеу қажет.

• валсартанға, гидрохлортиазидке, сульфонамидтерге немесе препараттың кез келген компонентіне жоғары сезімталдық

• жүктілік және емшек емізу

• бауыр функциясының ауыр бұзылулары, бауырдың билиарлы циррозы және холестаз

• анурия, бауыр функциясының ауыр жеткіліксіздігі (ШСЖ <30 мл/мин/1.73 м2)

• рефрактерлі гипокалиемия, гипонатриемия, гиперкальциемия және

симптоматикалық гиперурикемия

• 18 жасқа дейінгі балалар мен жасөспірімдер

• қант диабеті немесе бүйрек функциясының орташа/ауыр жеткіліксіздігі бар (ШСЖ <60 мл/мин/1.73 м2) пациенттерде валсартанды қоса А II РБ немесе АӨФ тежегіштерін алискиренмен бір мезгілде қолдану

Валсартанға және гидрохлортиазидке қатысы бар өзара әрекеттесулер

Литий: литийдің сарысулық концентрациясының қайтымды жоғарылауы және АӨФ тежегіштерімен және тиазидтермен бір мезгілде қолданғанда уыттылығының жоғарылағаны жөнінде мәлімделді. Валсартанды және литий препараттарын бір мезгілде қолдану тәжірибесі шектеулі, сондықтан осы препараттарды біріктіру ұсынылмайды. Егер осы препараттарды бір мезгілде қолдану қажет болса, литийдің сарысулық коцентрациясын мұқият бақылау ұсынылады.

Гипертензияға қарсы басқа да препараттар: дәрілік препарат гипертензияға қарсы басқа дәрілердің (гуанетидин, метилдопа, вазодилататорлар, АӨФ тежегіштері, бета-адреноблокаторлар, кальций өзектерінің блокаторлары) әсерін күшейтуі мүмкін.

Симпатомиметиктер (адреналин, норадреналин): симпатомиметиктерге емдік жауап бәсеңдеуі мүмкін.

Қабынуға қарсы стероидты емес дәрілер (ҚҚСД), соның ішінде циклооксигеназа-2 (ЦОГ-2 селективті тежегіштері), ацетилсалицил қышқылшы (тәулігіне 3 г-ден көбірек) және басқа да селективті ҚҚСД: бір мезгілде тағайындаған кезде гипертензияға қарсы әсері бәсеңдеуі, сондай-ақ бүйрек функциясының нашарлау және калий концентрациясының жоғарылау қаупі артуы мүмкін. Осындай біріктірілімді қолдану қажет болған жағдайда пациентте адекватты концентрацияны және емнің басынан бастап бүйрек функциясын бақылауды қамтамасыз ету керек.

Дәрілік препараттың жеке белсенді компоненттерімен емдегенде туындайтын өзара әрекеттесулер осы Валсартан Н-бене препаратымен емдеген кезде де туындауы мүмкін.

Валсартанға қатысы бар өзара әрекеттесулер

Ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесінің (РААЖ) А II РБ-мен, АКФ тежегіштерімен немесе алискиренмен қосарлы блокадасы: валсартанды қоса А II РБ-ні РААЖ блокадалайтын басқа дәрілік заттармен, яғни АӨФ тежегіштерімен немесе алискиренмен бір мезгілде сақтықпен қолдану керек

Қант диабеті және бүйрек функциясының орташа/ауыр жеткіліксіздігі бар (ШСЖ <60 мл/мин/1.73 м2) пациенттерде валсартанды қоса А II РБ-ні немесе АӨФ тежегіштерін алискиренмен бір мезгілде қолдануға болмайды.

Калий жинақтайтын диуретиктер, калий препараттары және құрамында калий бар тұз алмастырғыштар: егер валсартанды қан сарысуындағы калий концентрациясына ықпал ететін препаратпен бір мезгілде қолдану қажет деп танылса, қан сарысуындағы калий концентрациясын бақылау ұсынылады.

Тасымалдаушылар: валсартан OATP1B1/OATP1B3 және MRP2 ақуыз тасымалдаушылардың субстраты болып табылады. OATP1B1/OATP1B3 ақуыз тасымалдаушылардың (рифампин, циклоспорин) немесе MRP2 эффлюксті ақуыз тасымалдаушылардың (ритонавир) тежегіштерімен бір мезгілде қолдану валсартанның жүйелік экспозициясын арттыруы мүмкін. Көрсетілген дәрілік заттармен біріктіріп емдеудің басында немесе соңында ерекше сақтық шаралары қабылдануы тиіс.

Басқалары: циметидин, варфарин, фуросемид, дигоксин, атенолол, индометацин, гидрохлортиазид, амлодипин және глибенкламид сияқты дәрілік заттармен клиникалық тұрғыдан маңызды өзара әрекеттесулер байқалған жоқ.

Гидрохлортиазидке қатысы бар өзара әрекеттесулер

Қандағы калий деңгейіне ықпал ететін препараттар: диуретиктердің гипокалиемиялық әсері басқа калийурездік диуретиктерді, кортикостероидтарды, іш жүргізетін дәрілерді, адренокортикотроптық гормонды, амфотерицинді, карбеноксолонды, G пенициллинді, салицил қышқылын және салицилаттарды бір мезгілде қабылдағанда күшеюі мүмкін, плазмадағы калий концентрациясын ұдайы бақылап отыру ұсынылады.

Жүрек аритмияларын туындататын препараттар: гипокалиемияның даму қаупі бар болғандықтан, «пируэт» (torsades de pointes) типті жүрек аритмияларын туындататын препараттарды: аритмияға қарсы Іа және III класының препараттарын, психозға қарсы кейбір дәрілерді бір мезгілде қолданғанда сақтық танытқан жөн.

Қандағы натрий деңгейіне ықпал ететін препараттар: антидепрессанттар, психозға қарсы дәрілер және эпилепсияға қарсы дәрілер сияқты кейбір дәрілік заттармен бір мезгілде қолданғанда диуретиктердің гипонетриемиялық әсері күшеюі мүмкін. Осы дәрілік заттарды ұзақ қолданғанда сақтық таныту ұсынылады.

Жүрек гликозидтері: тиазидтік диуретиктерді қабылдау әсерінен туындаған гипокалиемия және гипомагниемия жүрек гликозидтерін қабылдағанда жүрек аритмияларының дамуына мүмкіндік береді.

Кальций тұздары және D дәрумені: гидрохлортиазидті қоса тиазидтік диуретиктерді D дәруменімен немесе кальций тұздарымен бірге қолдану оған бейім (мысалы, гиперпаратиреозда) пациенттерде, кальцийдің өзекшелік реабсорбциясының ұлғаюы салдарынан, сарысуда кальций концентрациясының жоғарылауына және гиперкальциемияның дамуына әкелуі мүмкін.

Диабетке қарсы дәрілер (қантты төмендететін пероральді дәрілер және инсулин): тиазидтер глюкозаға толеранттылықты бұзуы мүмкін. Тиазидтік диуретиктерді қолданған кезде диабетке қарсы дәрілердің дозаларын түзету қажет болуы мүмкін. Метформинді қолданған кезде сақтық танытқан жөн, өйткені гидрохлортиазидті қабылдау аясында бүйректің функциональді жеткіліксіздігінің дамуы салдарынан лактатацидоз дамуы мүмкін.

Бета-блокаторлар және диазоксид: тиазидтік диуретиктерді, соның ішінде гидрохлортиазидті бета-адреноблокаторлармен бір мезгілде қолдану гипергликемияның даму қаупін арттыруы мүмкін. Тиазидтік диуретиктер диазоксидтің гипергликемиялық әсерін күшейтуі мүмкін.

Подаграны емдеуге арналған дәрілік заттар (пробенецид, сульфинпиразон және аллопуринол): несеп қышқылының сарысулық концентрациясының гидрохлортиазидпен жоғарылауы мүмкін болғандықтан, подаграны емдеуге арналған препараттардың дозасын түзету қажет болуы мүмкін. Қажет болған кезде пробенецидтің немесе сульфинпиразонның дозасын арттыру керек. Гидрохлортиазидті қоса тиазидтік диуретиктерді бір мезгілде қолдану аллопуринолға аса жоғары сезімталдық реакциясының даму жиілігін арттыруы мүмкін.

Антихолинергиялық заттар және АІЖ моторикасына ықпал ететін басқа да дәрілік заттар: антихолинергиялық заттар (атропин, бипериден) тиазидтік диуретиктердің биожетімділігін, сірә, асқазан-ішек жолы моторикасының бәсеңдеуі және асқазанның босау жылдамдығының азаюы салдарынан, арттыруы мүмкін. Прокинетиктер, мысалы цизаприд сияқты, керісінше, тиазидтік диуретиктердің биожетімділігі азайтуы мүмкін.

Амантадин: тиазидтік диуретиктер амантадиннің жағымсыз әсерлерінің даму қаупін ұлғайтуы мүмкін.

Ион алмастыратын шайырлар: гидрохлортиазидтің сіңуі колестираминнің және колестиполдың қатысуымен нашарлайды. Гидрохлортиазидті ион аламастыратын шайырларды қабылдаудан 4 сағат бұрын немесе қабылдаудан кейін 4-6 сағаттан соң қабылдау ұсынылады.

Цитоуытты заттар: гидрохлортиазид цитоуытты препараттардың (циклофосфамид, метотрексат) бүйректік экскрециясын төмендетуі және олардың миелосупрессиялық әсерін потенциялауы мүмкін.

Деполяризацияланбайтын миорелаксанттар (тубокурарин): гидрохлортиазид кураре тәріздес миорелаксанттардың әсерін потенциялайды.

Циклоспорин: циклоспоринмен бір мезгілде қолданғанда гиперурикемияның және подагра типті асқынулардың даму қаупі жоғарылайды.

Алкоголь, барбитураттар және есірткілік заттар: тиазидтік диуретиктерді гипотензиялық әсері бар заттармен бірге қолдану ортостатикалық гипотензияның даму қаупін арттыруы мүмкін.

Метилдопа: гидрохлортиазидді және метилдопаны бір мезгілде қабылдау аясында гемолиздік анемияның дамуына қатысты жекелеген жағдайлар жөнінде мәлімделді.

Құрамында йод бар контрастылы заттар: тиазидтік диуретиктерді қолданудан туындаған дегидратацияда, әсіресе құрамында йод бар препараттардың жоғары дозаларын қолданған кезде, бүйрек функциясының жедел жеткіліксіздігінің даму қаупі жоғарылайды. Пациенттерге құрамында йод бар препараттарды енгізуге дейін регидратация қажет болады.

Емдеуші дәрігер пациенттің қабылдап жүрген барлық дәрілері жөнінде хабардар болуы тиіс. Валсартан Н-бене препаратымен емделу кезінде қандай да болсын дәрілік затты қабылдауды бастар алдында дәрігерден кеңес алу қажет.

Электролиттер теңгерімінің өзгерістері

Валсартанды калий препараттарымен, құрамында калий бар тұз алмастырғыштармен, калий жинақтайтын диуретиктермен немесе қан сарысуында калий концентрациясын арттыруы мүмкін өзге препараттармен (гепарин және т.б.) бір мезгілде тағайындау ұсынылмайды. Қан сарысуындағы калий концентрациясын бақылау ұсынылады.

Тиазидтік диуретиктермен емдеу кезінде гипокалиемияның даму жағдайлары жөнінде мәлімделді. Қан сарысуындағы калий деңгейін бақылау ұсынылады.

Тиазидтік диуретиктермен емдеу гипонатриемияның және гипохлоремиялық алкалоздың туындауымен жиі байланысты. Гидрохлортиазидті қоса тиазидтер магнийдің несеппен бірге шығарылуын күшейтеді, бұл гипомагниемияның дамуына әкелуі мүмкін. Тиазидтер кальцийдің несеппен экскрециясын төмендетеді, бұл гиперкальциемияның дамуына әкелуі мүмкін. Қан сарысуында электролиттер концентрациясын мезгіл-мезгіл бақылап отыру ұсынылады.

Организмде натрий тапшылығы бар және/немесе айналымдағы қан көлемі (АҚК) төмендеген пациенттер

Диуретиктердің жоғары дозаларын қабылдап жүрген, организмде натрий тапшылығы айқын және/немесе АҚК төмендеген пациенттерде сирек жағдайларда Валсартан Н-бене препаратымен емдеудің бас кезінде симптоматикалық гипотензия туындауы мүмкін. Емдеуді бастар алдында организмде натрий мөлшеріне және/немесе АҚК түзету жүргізген жөн.

Жүрек функциясының ауыр жеткіліксіздігі бар және ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесінің (РААЖ) белсенділенуімен қатар жүретін басқа жағдайлардағы пациенттер

Бүйрек функциясы РААЖ белсенділігіне тәуелді, жүрек функциясының ауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерде АӨФ тежегіштерімен емдеу олигурияға және/немесе үдемелі азотемияға және, сирек жағдайларда, бүйрек функциясының жедел жеткіліксіздігіне және/немесе өлімге себеп болуы мүмкін. Жүрек функциясының жеткіліксіздігі бар немесе инфарктен кейінгі пациенттердің жағдайына баға беруде әрдайым бүйрек функциясына баға берілуі тиіс. Жүрек функциясының ауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерде дәрілік препаратты қолдану зерттелген жоқ. Сондықтан РААЖ-дың Валсартан Н-бене препаратымен тежелуі сондай-ақ бүйрек функциясының нашарлауына әкелуі мүмкін екендігін жоққа шығаруға болмайды. Осыған байланысты пациенттердің осы тобында дәрілік препараттыр қолдану ұсынылмайды.

Бүйрек артерияларының стенозы

Дәрілік препаратты бүйрек артерияларының бір жақты немсе екі жақты стенозы немесе жалғыз бүйрек артерияларының стенозы бар пациенттерде артериялық гипертензияны емдеу үшін қолданбау керек, өйткені осы пациенттерде қандағы мочевина концентрациясы және қан сарысуындағы креатинин концентрациясы жоғарылауы мүмкін.

Алғашқы гиперальдостеронизм

Алғашқы гиперальдостеронизмі бар пациенттерге Валсартан Н-бене препаратын тағайындау ұсынылмайды, өйткені олардың ренин-ангиотензин жүйесі белсенді емес.

Аортальді немесе митральді клапанның стенозы, обструктивті гипертрофиялық кардиомиопатия

Басқа вазодилататорлардағы сияқты, Валсартан Н-бене препаратын аортальді немесе митральді стенозы бар, немесе гипертрофиялық обструктивті кардиомиопатиясы бар пациенттерге тағайындағанда аса сақтық таныту керек.

Бүйрек функциясының бұзылуы

Бүйрек функциясы бұзылған (креатинин клиренсі >30 мл/мин) пациенттерде препарат дозасын түзету қажет емес. Валсартан Н-бене препаратын қабылдап жүрген, бүйрек функциясы бұзылған пациенттерде калийдің сарысулық концентрациясын, креатининді және несеп қышқылын мезгіл-мезгіл бақылап отыру ұсынылады.

Бүйрек функциясының жеткіліксіздігі бар (ШСЖ <60 мл/мин/1.73 м2) пациенттерде дәрілік препаратты алискиренмен бір мезгілде қолдануға болмайды.

Бүйрек трансплантациясы

Қазіргі таңда бүйректі алмастыру операциясы жасалған пациенттерде дәрілік препаратты қолданудың қауіпсіздігі жөнінде деректер жоқ.

Бауыр функциясының бұзылуы

Холестазсыз бауыр функциясының жеңіл және орташа бұзылулары бар пациенттерде дәрілік препаратты сақтықпен қолданған жөн. Тиазидік диуретиктерді бауыр функциясы бұзылған немесе бауыр ауруларының үдемелі түрі бар пациенттерге сақтықпн тағайындау керек, өйткені аздаған гиповолемия және электролиттік дисбаланс бауырлық команың дамуына алып келуі мүмкін.

Анамнездегі ангионевроздық ісіну

Валсартан қабылдаған пациенттерде ангионевроздық ісінудің даму жағдайларының, соның ішінде тыныс алу жолдарының обструкциясына және/немесе беттің, еріннің, жұтқыншақтың және/немесе тілдің ісінуіне әкелетін көмейдің және дыбыс саңылауының ісінуі жөнінде мәлімелді. Осы пациенттердің кейбіреулерінің анамнезінде басқа препараттарды, соның ішінде АӨФ тежегіштерін қабылдағаннан кейін ангионевроздық ісінудің даму жағдайлары болды. Ангионевроздық ісіну дамыған жағдайда пациенттер Валсартан Н-бене препаратын қабылдауды дереу тоқтатуы керек, препаратты қайталап тағайындауға жол берілмейді.

Жүйелік қызыл жегі

Тиазидтік диуретиктер жүйелік қызыл жегінің өршуін туындататыны немесе оның көрініс беруін белсенділендіретіні жөнінде мәлімделді.

Басқа да метаболизмдік бұзылулар

Гидрохлортиазидті қоса тиазидтік диуретиктер глюкозаға толеранттылықтың өзгеруін және сарысуда холестерин, триглицеридтер және несеп қышқылы концентрацияларының жоғарылауын туындатуы мүмкін. Диабеті бар пациенттерге инсулиннің немесе қантты төмендететін пероральді дәрілердің дозаларын түзету қажет болуы мүмкін.

Тиазидтер кальций иондарының несеппен бірге шығарылуын төмендетуі және кальцийдің сарысулық концентрациясының уақытша және аздап жоғарылауын туындатуы мүмкін. Айқын гиперкальциемия жасырын гиперпаратиреоздың симптомы болуы мүмкін. Қалқанша жанындағы без функцясына баға беру жөнінде тест жүргізгенге дейін тиазидтік диуретиктермен емдеуді тоқтату ұсынылады.

Фотосезімталдық

Тиазидтік диуретиктерді қабылдау фотосезімталдық реакцияларының дамуын өршітуі мүмкін. Фотосезімталдық реакциялары дамыған жағдайда дәрілік препаратпен емдеуді тоқтату ұсынылады. Қажет болған жағдайда диуретиктерді қайталап қабылдауда терінің ашық жерлерін күн сәулелерінен және УК сәулеленуден сақтау ұсынылады.

Жалпы бұзылулар

Ангиотензин II рецепторларының басқа антагонистеріне аса жоғары сезімталдығы бар пациенттерде сақтық танытқан жөн. Гидрохлортиазидке аса жоғары сезімталдық реакциялары аллергиясы немесе демікпесі бар пациенттерде көбірек таралған.

Жабық бұрышты жедел глаукома

Гидрохлортиазид сульфонамид туындысы болғандықтан, жедел транзиторлы миопия және жабық бұрышты жедел глаукома түрінде идиосинкратикалық реакцияны туындатуы мүмкін. Осы бұзылулардың симптомдары көру жітілігінің күтпеген жерден төмендеуін немесе көздің ауыруын қамтиды, бұлар препаратты қолданғаннан кейін бірнеше сағаттан бастап бірнеше аптаға дейін туындайды. Емделмеген жағдайда жабық бұрышты жедел глаукома көздің көруден айырылуына әкеп соғуы мүмкін.

Осы симптомдар пайда болған кезде препарат қабылдауды тоқтату қажет. Егер көзішілік қысым бақыланбай қалса, шұғыл консервативтік немесе хирургиялық ем қажет етілуі мүмкін. Жабық бұрышты жедел глаукоманың даму қаупінің факторларына анамнезіндегі сульфонамидтерге немесе пенициллинге аллергия жөніндегі мәліметтер жатуы мүмкін.

РААЖ қосарлы блокадасы

Гипотония, естен тану, инсульт, гиперкалиемия және бүйрек функциясының бұзылулары (соның ішінде бүйрек функциясының жедел жеткіліксіздігі) жоғары сезімталдығы бар адамдарда, әсіресе РААЖ-ге әсер ететін дәрілік заттарды біріктіргенде, білінді. Осыған байланысты алискиренді АӨФ тежегіштерімен немесе А II РБ-мен (соның ішінде валсартанмен) бір мезгілде тағайындағанда РААЖ-нің қосарлы блокадасы ұсынылмайды.

Қант диабеті немесе бүйрек функциясының орташа/ауыр жеткіліксіздігі бар (ШСЖ <60 мл/мин/1.73 м2) пациенттерде Валсартан Н-бене препаратын алискиренмен бір мезгілде қодануға болмайды.

Дәрілік препараттың дозасын кезекті қабылдауды өткізіп алу

Валсартанның кезекті дозасын қабылдауды өткізіп алған жағдайда, оның орнын дозаны қосарлап қабылдау арқылы орнын толтыруға болмайды, препараттың әдеттегі дозасын қабылдау қажет.

Дәрілік препаратты қабылдауды тоқтату

Дәрілік препаратты қабылдауды тоқтатқан кезде артериялық қысым тағы да жоғарылауы мүмкін. Валсартан Н-бене препаратын, тіпті пациент өзін жақсы сезінген жағдайда да, қабылдауды жалғастыру керек. Дәрілік препарат қабылдауды емдеуші дәрігердің кеңесінсіз тоқтатуға болмайды.

Жүктілік және лактация кезеңі

Жүктілік

Жүктілік кезінде дәрілік препараттарды қолдануға болмайды.

Валсартан Н-бене препаратын қабылдап жүрген пациенттер жүкті болып қалғанына күдіктенгенде немесе жүкті болып қалуы мүмкін болғанда, мұны міндетті түрде емдеуші дәрігеріне айтуы қажет.

Валсартан

А II РБ қабылдау жүктіліктің алғашқы триместрінде ұсынылмайды және жүктіліктің екінші және үшінші триместрінде қолдануға болмайды.

Эпидемиологиялық деректер жүктіліктің алғашқы триместрінде АӨФ тежегіштерін қолданған кезде тератогендік әсерінің жоғары қаупін көрсетті. Осындай қауіп А II РБ (соның ішінде валсартанды) қабылдаған кезде де болуы мүмкін.

А II РБ-мен (соның ішінде валсартанмен) емдеуді жүктілік кезінде бастауға болмайды. А II РБ басқа альтернативті емге алмастыру мүмкін болмаған жағдайлардан басқасында, жүкті болуды жоспарлап жүрген пациенттер жүктілік кезінде қолдану үшін қауіпсіздік бейіні жақсы зерттелген дәрілік заттармен гипертензияға қарсы емге ауыстырылуы тиіс.

Жүктілік басталған кезде А II РБ (соның ішінде валсартанды) қабылдау дереу тоқтатылуы тиіс, және қажет болған кезде гипертензияға қарсы басқа ем тағайындалуы керек.

Жүктіліктің екінші және үшінші триместрлерінде А II РБ қабылдаудың фетоуыттылықты (бүйрек функциясының төмендеуі, суаздық, бассүйектің сүйектенуінің кідіруі) және неонатальді уыттылықты (бүйрек функциясының жеткіліксіздігі, артериялық гипотензия, гиперкалиемия) туындататыны белгілі.

Егер әйел жүктіліктің екінші триметрінде А II РБ қабылдаса, бүйрек функциясына және шарананың бассүйегіне УДЗ қажет. А II РБ қабылдаған аналардан жаңа туған нәрестелер, артериялық гипотензия болуы мүмкін екендігіне байланысты, дәрігерлік мұқият бақылауда болуы тиіс.

Гидрохлортиазид

Жүктілік кезінде, әсіресе алғашқы триместрде гидрохлортиазидті қолдану тәжірибесі шектеулі. Жануарларға жүргізілген сынақтардан алынған деректер жеткіліксіз. Гидрохлортиазид плаценталық бөгет арқылы өтеді. Гидрохлортиазидтің фармакологиялық әсер ету механизмінің нәтижесінде, оны жүктіліктің екінші және үшінші триместрлерінде қолданғанда фетоплаценталық перфузия және шаранада немесе жаңа туған нәрестеде сарғаю дамуы, электролиттік теңгерімнің бұзылулары және тромбоцитопения болуы мүмкін.

Емшек емізу

Емшек емізу кезеңінде валсартанды тағайындау мүмкіндігіне қатысты деректер жоқ. Гидрохлортиазид емшек сүтіне өтпейді. Сондықтан емшек емізу кезеңінде дәрілік препараттарды қолдану ұсынылмайды. Емшек емізу кезінде, әсіресе егер нәресте жаңа туған немесе шала туған болса, пациентті қауіпсіздік бейіні жақсы зерттелген дәрілік заттармен альтернативті емдеуге көшіру керек.

Көлік құралын немесе потенциалды қауыпті механизмдерді басқару қабілетіне дәрілік заттың ықпал ету ерекшеліктері

Автомобильді басқару және механизмдермен жұмыс жасау қабілетіне дәрілік препараттың ықпал етуіне баға беруге зерттеулер жүргізілген жоқ. Көлік құралдарын басқарған кезде немесе механизмдермен жұмыс жасағанда бас айналудың немесе әлсіздіктің туындауы мүмкін екендігін ескерген жөн.

Симптомдары: валсартанның артық дозалануы айқын гипотензияны туындатуы мүмкін, ол өз кезегінде сананың бұзылуына, циркуляторлық коллапсқа және/немесе шокқа әкелуі мүмкін. Гидрохлортиазид артық дозаланғанда жүректің айнуы, ұйқышылдық, гиповолемия, электролиттер теңгерімінің жүрек аримияларымен және бұлшықет спазмдарымен қатар жүретін бұзылуы.

Емі: емдік шаралар бұрыннан шамадан тыс дозаларды қабылдауға, сондай-ақ симптомдардың түріне және ауырлығына байланысты, мұндайда ең бірінші кезектегі шара жүрек-қантамыр жүйесін тұрақтандыру болып табылады. Артық дозаланғанда препаратты қабылдағаннан бері өткен уақытқа байланысты қабылданатын шараларға құсудың стимуляциясы, асқазанды шаю және/немесе белсендірілген көмірді қабылдау қамтылуы тиіс.

Гипотензияда пациентті жатқызу және изотониялық тұз ерітіндісін енгізу жолымен су-тұз теңгерімінің қалпына келуін кідіртпестен қамтамасыз ету керек.

Валсартан плазма ақуыздарымен мықты байланысуы себебінен гемодиализ жәрдемімен шығарылмайды, алайда гидрохлортиазидтді организмнен шығару үшін гемодиализ тиімді.

Дәрілік препараттың, дәрігер жазып бергенге қарағанда, үлкен дозасын қабылдап қойған жағдайда пациент дер кезінде медициналық жәрдем алу үшін шұғыл түрде мамандарға қаралуы керек.

Шығарылу түрі және қаптамасы

Үш қабатты (поливинилхлорид/полиэтилен/поливинилдихлорид) үлбірден және майысқан қаптамасы алюминий фольгасы негізінде жасалған пішінді ұяшықты қаптамада 10 таблеткадан.

10 таблеткалық пішінді ұяшықты үш қаптама медициналық қолдану жөнінде мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынған.

Құрғақ, жарықтан қорғалған жерде, 25ºС-ден аспайтын температурада сақтау керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

2 жыл

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды.

Рецепт арқылы

«АКАДЕМФАРМ» мемлекеттік кәсіпорны, Беларусь Республикасы,

Минск қ., 220141, Академик В.Ф. Купревич к-сі, үй 5, корп. 3,

тел./факс: +375 17 268 63 64

Тіркеу куәлігінің ұстаушысы

«Sabipharm» ЖШС, Алматы қ., Қазақстан Республикасы

Тұтынушылардан дәрілік заттың сапасы жөніндегі шағымдарды (ұсыныстарды) Қазақстан Республикасы аумағында қабылдайтын және тіркеуден кейін дәрілік заттың қауіпсіздігін бақылауға жауапты ұйымның атауы, мекенжайы және байланыс жасау деректері (телефон, факс, электронды пошта):

«Sabipharm» ЖШС,

Алматы қ., әл-Фараби даңғ., 19, кеңсе 202,

тел.: 8 (727)3110591, A.Karkitbaeva@v-trade.kz.

17