Респонгил (4 мг)
Инструкция
-
русский
-
қазақша
Саудалық атауы
Респонгил
Халықаралық патенттелмеген атауы
Рисперидон
Дәрілік түрі
Үлбірлі қабықпен қапталған 2 мг және 4 мг таблеткалар
Құрамы
Бір таблетканың құрамында (2 мг доза үшін)
белсенді зат - 2.00 рисперидон,
қосымша заттар: лактоза моногидраты, микрокристалды целлюлоза, натрий кроскармеллозасы, сусыз коллоидты кремнийдің қостотығы, магний стеараты,
қабығы: опадри ақ 03F28342, «күн батар түстес» сары 85 Е110.
Бір таблетканың құрамында (4 мг доза үшін)
белсенді зат - 4.00 рисперидон,
қосымша заттар: лактоза моногидраты, микрокристалды целлюлоза, натрий кроскармеллозасы, сусыз коллоидты кремнийдің қостотығы, магний стеараты,
қабығы: Опадри 03F31219 жасыл
Фармакотерапиялық тобы
Психотроптық препараттар. Нейролептиктер (антипсихотиктер). Басқа да нейролептиктер. Рисперидон
АТХ коды N05AX08
Сипаттамасы
Дөңгелек пішінді, екі беті дөңес, ақшыл-қызыл сары түсті, бір жақ бетінде сызығы бар таблеткалар. Таблетканы сындырған кезде екі қабат көрінеді: таблетканың ақ түсті ядросы және ақшыл-қызыл сары түсті жұқа үлбірлі жабыны (2 мг доза үшін).
Дөңгелек пішінді, екі беті дөңес, көк түсті, бір жағында сызығы бар таблеткалар. Таблетканы сындырған кезде екі қабат көрінеді: таблетканың ақ түсті ядросы және жасыл түсті жұқа үлбірлі жабыны (4 мг доза үшін).
Фармакологиялық қасиеттері
Фармакокинетикасы
Сіңуі: Ішке қабылдағаннан кейін рисперидон АІЖ-ден толық сіңіріледі. Плазмадағы Сmax мәніне 1-2 сағаттан соң жетеді. Тамақ препараттың сіңуіне әсерін тигізбейді, сондықтан Респонгилді тамақ ішуге қарамай-ақ тағайындай беруге болады.
Таралуы: Рисперидон организмде тез таралады. Таралу көлемі 1-2 л/кг құрайды. Плазмада рисперидон альбуминмен және альфа 1 – гликопротеинмен байланысады. Рисперидон плазма ақуыздарымен 88%-ға, 9-гидрокси-рисперидонмен 77%-ға байланысады. Рисперидон организмдегі тепе-тең концентрациясына көптеген пациенттерде 1 күн ішінде жетеді. 9-гидрокси-рисперидон тепе-тең концентрациясына 4-5 күн ішінде жетеді. Рисперидонның плазмадағы концентрациясы препарат дозасына (емдік доза шегінде) пропорционалды.
Метаболизмі: Рисперидон бауырда CYP2D6 изоферментінің қатысуымен метаболизденіп, фармакологиялық әсері рисперидонға ұқсас 9-гидрокси-рисперидонді түзеді. Рисперидон және 9-гидрокси-рисперидон белсенді психозға қарсы фракцияны құрайды. Рисперидон метаболизмінің басқа жолы N-дезалкилдену болып табылады.
Шығарылуы: психозы бар науқастарда ішке қабылдаудан кейін рисперидонның плазмадан Т½ 3 сағатқа жуықты құрайды. 9-гидрокси-рисперидонның және белсенді психозға қарсы фракциясының Т½ 24 сағатты құрайды. Препаратты бір апта қабылдағаннан кейін дозаның 70%-ы несеппен, 14%-ы нәжіспен шығарылады. Рисперидон мен 9-гидрокси-рисперидон дозасының 35-45%-ы несеппен шығарылады.
Ерекше клиникалық жағдайлардағы фармакокинетикасы: егде жастағы пациенттерде және бүйрек функциясының жеткіліксіздігі бар науқастарда препаратты ішке бір рет қабылдаудан кейін плазмада жоғарырақ концентрация және рисперидонның баяу шығарылуы байқалды. Бауыр функциясының жеткіліксіздігі бар пациенттерде рисперидонның плазмадағы концентрациясы өзгерген жоқ.
Фармакодинамикасы
Психотропты дәрі (нейролептик), бензизоксазол туындысы. Седативтік, құсуға қарсы және гипотермиялық әсер береді. Селективті моноаминергиялық антагонист, серотонинергиялық 5-НТ2 және дофаминергиялық D2- рецепторларға ұқсастығы жоғары. Сондай-ақ альфа 1-адренорецепторлармен, аффинділігі біршама аз болғанда Н1 –гистаминергиялық және альфа 2-адренергиялық рецепторлармен байланысады. Холинорецепторларға ұқсастығы жоқ. Психотропты әсері мезолимбиялық және мезокортикальді жүйелердің дофаминдік D2-рецепторларының блокадасымен жүзеге асырылады. Седативті әсері ми діңінің ретикулярлық формациясы адренорецепторларының блокадасымен байланысты; құсуға қарсы әсері құсу орталығы аумағының дофаминдік D2- рецепторларының блокадасымен; гипотермиялық әсері гипоталамустың дофаминдік рецепторларының блокадасымен байланысты. Өнімділік симптоматикасын (сандырақтау, елестеулер, озбырлық), автоматизмді басады. Моторлық белсенділіктің азырақ айқын басылуын туындатады және классикалық психозға қарсы дәрілік заттарға (нейролептиктер) қарағанда каталепсияны аз дәрежеде индукциялайды. Серотонинге және дофаминге теңдестірілген орталықтық антагонизмі экстрапирамидалық жағымсыз әсерлерге бейімділігін азайтуы және шизофренияның келеңсіз және аффективті симптомдарын қамти отырып, препараттың емдік әсерін кеңейтуі мүмкін. Пролактиннің плазмадағы концентрациясының дозаға байланысты артуын индукциялауы мүмкін.
Қолданылуы
- ересектердегі шизофренияда
- деменциясы бар пациенттерде тұрақты озбырлық симптомдары (тез
ызалануда, күш көрсетуде) білінген кезде мінез-құлық бұзылыстарын
қысқа мерзімдік емдеуде
- ересектердегі биполярлық бұзылыстарда манияларды емдеуде қосымша
ем ретінде
Қолдану тәсілі және дозалары
Респонгил ересектерге шизофренияда тәулігіне бір немесе екі рет тағайындалуы мүмкін. Препараттың бастапқы дозасы – тәулігіне 2 мг. Екінші күні дозаны тәулігіне 4 мг дейін арттыру керек. Осы сәттен бастап дозаны не бұрынғы деңгейде сақтауға болады, болмаса қажет болғанда жекелей түзету керек. Оңтайлы дозасы тәулігіне 4-6 мг болып табылады. Бірқатар жағдайларда дозаны баяулап арттыру және бастапқы және демеуші дозаның аздау болғаны дұрыс.
Тәулігіне 10 мг астам доза аз дозалармен салыстырғанда өте жоғары тиімділік көрсеткен жоқ және эстрапирамидалық симптомдардың пайда болуын туындатуы мүмкін. Тәулігіне 16 мг-ден жоғары дозалардың қауіпсіздігі зерттелмегендіктен, осы деңгейден жоғары дозаларды қолдануға болмайды.
Маниялар кезіндегі биполярлық бұзылыстар
Ересектерге ұсынылатын препараттың бастапқы дозасы - күніне бір рет қабылданатын 2 мг. Қажет болғанда бұл доза күніне 1 мг-ге арттырылуы мүмкін, бұл күнарадан жиі болмауы керек. Пацинеттердің көпшілігі үшін оңтайлы доза тәулігіне 1-6 мг болып табылады. Тәулігіне 6 мг-ден жоғары күн сайынғы дозасы маниакалды эпизодтары бар пациенттерде зерттелген жоқ. Симптомдық емнің барлық түрлеріндегі сияқты, Респонгилді одан әрі пайдалану үнемі бағалануы тиіс.
Егде пациенттерге ұсынылатын бастапқы доза - тәулігіне екі рет 0,5 мг. Дозалауды тәулігіне екі рет 0,5 мг-ден тәулігіне екі рет 1-2 мг дейін жекелей арттыруға болады. Егде пациенттерде клиникалық тәжірибенің шектеулі болуына байланысты, осы жас тобындағыларға ем тағайындағанда сақтық танытқан жөн.
Тиімділігі туралы деректер жоқ болғандықтан, Респонгил биполярлық бұзылыстары бар 18 жасқа дейінгі балаларға ұсынылмайды.
Альцгеймер ауруында орташа (ауырға дейінгі) деменциясы бар пациенттердегі ұзаққа созылған озбырлық
Ұсынылатын бастапқы доза - тәулігіне екі рет 0,25 мг. Дозалауды тәулігіне екі рет 0,25 мг-ден жекелей арттыруға болады, егер қажет болса, аралығы 1 күннен жиі емес. Әдетте оңтайлы доза тәулігіне екі рет 0,5 мг болып табылады. Алайда кейбір пациенттерге күніне екі рет 1 мг дозадан қажет болуы мүмкін. Альцгеймер деменциясында тұрақты озбырлықты емдеу үшін Респонгилді 6 аптадан артық қолдануға болмайды. Емдеу кезінде пациенттің жағдайы және Респонгил препаратымен емді жалғастыру қажеттілігі үнемі және жиі бағалануы тиіс.
Бүйрек және бауыр функцияларының жеткіліксіздігі
Бүйрек функциясының жеткіліксіздігі бар пациенттердің, бүйрек функциясы қалыпты пациенттерге қарағанда, белсенді психозға қарсы фракцияларды шығару қабілеті төмен. Бауыр функциясы бұзылған пациенттерде қан плазмасындағы рисперидонның бос фракциясы концентрациясының артқаны байқалады.
Көрсетілімдеріне қарамастан, бастапқыдағы және әрі қарай дозалануы екі есеге азайтылуы тиіс, және дозаны таңдау бүйрек немесе бауыр функциясының жеткіліксіздігі бар пациенттерде баяуырақ жүргізілуі тиіс. Пациенттердің бұл топтарында Респонгилді сақтықпен қолданған жөн.
Респонгил пероральді түрде қолдануға арналған. Тамақ препараттың сіңуіне ықпалын тигізбейді. Қажет болғанда, емді біртіндеп тоқтату керек. Психозға қарсы препараттардың жоғары дозаларын күрт тоқтатқаннан кейін тоқтатудың жүректің айнуы, құсу, тершеңдік және ұйқысыздық сияқты айқын симптомдары дамуы мүмкін. Бұл сондай-ақ еріксіз (бақыланбайтын) қозғалыстар (акатизия, дистония, дискензия) түріндегі симптоматиканың пайда болуына, психоздық симптомдардың қайталануына әкеп соғуы мүмкін.
Басқа психозға қарсы препараттардан Респонгилге ауысу.
Егер пациенттің клиникалық жағдайы мүмкіндік берсе, алдыңғы психозға қарсы емді біртіндеп тоқтату және Респонгилмен ем тағайындау ұсынылады. Бұдан басқа, клиникалық жағдайы мүмкіндік берсе, пациентті психозға қарсы препараттардың депо-түрлерімен емдеуден ауыстырған кезде Респонгилмен емдеуді депо-препараттың келесі дозасы қабылдануы тиіс кезеңде бастау ұсынылады. Паркинсон ауруына қарсы препараттармен емдеуді жалғастырудың қажеттілігі мезгіл-мезгіл бағалануы тиіс.
Жағымсыз әсерлері
Респонгил препаратының емдік дозалардағы жағымсыз әсерлерінің таралуы оның жиілігі мен жүйелік-ағзалық класы бойынша берілген. Жағымсыз әсерлерінің жиілігі былайша жіктелген: өте жиі (1/10 жағдайлар), жиі (1/100 және <1/10 жағдайлар), жиі емес (1/1000 және <1/100 жағдайлар), сирек (1/10000 және <1/1000 жағдайлар), өте сирек (<1/10000 жағдайлар) және жиілігі белгісіз.
Өте жиі:
- ұйқысыздық
-седация/ұйқышылдық, паркинсон ауруына (сілекей ағу, қаңқа-бұлшықеттің қимыл-қозғалыссыздығы, «тісті дөңгелек» типті сіресу, брадикинезия, гипокинезия, маска тәрізді бет, бұлшықет қимылсыздығы, акинезия, желкенің сіресуі, бұлшықеттің сіресуі, жүріс-тұрыстың ауытқуы, глабеллярлық рефлекстің ауытқуы, тремор (оның ішінде тыныш күйдегі тремор)), бас ауыру
Жиі:
- пневмония, бронхит, жоғарғы тыныс жолдарының инфекциялары, синусит, несеп шығару жолдарының инфекциялары, құлақ инфекциялары, тұмау
- гиперпролактинемия
- дене салмағының артуы, тәбеттің ұлғаюы, тәбеттің нашарлауы
- ұйқының бұзылуы, қозу, депрессия, мазасыздық
- акатизия (мазасыздықты, гиперкинезияны, тынымсыз аяқ синдромын қоса), дистония (оның ішінде гипертония, мойынның спазмы, бұлшықеттің еріксіз жиырылуы, бұлшықет контрактурасы, блефароспазм, көз алмасының қозғалуы, тілдің салдануы, тик, ларингоспазм, миотония, опистотонус, орофарингеальді спазм, плеврототонус, тілдің түйілуі, тризм), бас айналу, дискинезия (соның ішінде бұлшықеттің жиырылуы, хореоатетоз, атетоз, миоклонус), тремор
- көрудің жіті болмауы, коньюктивит
- тахикардия
- артериялық қысымның жоғарылауы
- ентігу, жұтқыншақ-көмей аймағының ауыруы, жөтел, мұрыннан қан кету, мұрынның бітелуі
- іштің ауыруы, іш аумағындағы жайсыздық, құсу, жүректің айнуы, іштің қатуы, диарея, диспепсия, ауыз қуысының шырышты қабығының құрғақтығы, тістің ауыруы
- бөртпе, эритема
- бұлшықеттің түйілуі, бұлшықет-қаңқаның ауыруы, арқаның ауыруы, артралгия
- несепті ұстай алмау
- ісіну (соның ішінде жайылған ісіну, шеткері ісіну, жұмсақ ісіну), гипертермия, кеуденің ауыруы, астения, шаршау, ауыру
- әлсіздік
Жиі емес:
- тыныс жолдарының инфекциялары, цистит, көз инфекциялары, тонзиллит, онихомикоз, теріастылық шелмайдың қабынуы, вирустық инфекция,
акародерматит
-нейтропения, қанның ақ жасушалары санының азаюы, тромбоцитопения, анемия, гематокриттік көрсеткіштің төмендеуі, эозинофилия
- аса жоғары сезімталдық
- қант диабеті, гипергликемия, полидипсия, дене салмағының төмендеуі, анорексия, қандағы холестерин концентрациясының артуы
- маниялар, сананың шатасуы, либидоның төмендеуі, күйгелектік, қорқыныштар
- кешеуілдеген дискинезия, ишемия, тітіркендіргіштерге жауаптың болмауы, естен айырылу, сананың көмескіленуі, құрысулар (соның ішінде эпилепсиялық құрысулар), естен тану, психомоторлы аса жоғары белсенділік, тепе-теңдіктің бұзылуы, үйлесімнің бұзылуы, постуральді бас айналу, зейіннің шашыранды болуы, дизартрия, дисгевзия, гипестезия, парестезия
- фотофобия, көз құрғақтығы, көзден жас ағудың ұлғаюы, окулярлық гиперемия
- вертиго, құлақтың шыңылдауы, құлақтың ауыруы
- жүрекшелер фибрилляциясы, атриовентрикулярлық блокада, өткізгіштіктің бұзылуы, электрокардиограммадағы QT ұзаруы, брадикардия, электрокардиограммадағы бұзылулар, пальпитация
- гипотензия, ортостатикалық гипотензия, қан «кернеулері»
- аспирациялық пневмония, өкпенің ісінуі, тыныс жолдарының ісінуі, қырыл, стертороздық тыныс алу, дисфония, тыныс алу функциясының бұзылуы
- нәжісті ұстай алмау, фекалома, гастроэнтерит, дисфагия, метеоризм
- есекжем, қышыну, алопеция, гиперкератоз, экзема, терінің құрғауы, терінің түссізденуі, акне, себореялық дерматит, тері аурулары
- креатинфосфокиназа деңгейінің жоғарылауы, мүсіннің бұзылуы, буындардың қимылсыздығы, буындардың ісінуі, бұлшықеттің түйілуі, мойынның ауыруы
- поллакиурия, несептің іркілуі, дизурия
- эректильді дисфункция, эякуляцияның бұзылуы, аменорея, етеккірдің бұзылуы (соның ішінде жүйесіз етеккір, олигоменорея), гинекомастия, галакторея, сексуалдық дисфункция, кеуденің ауыруы, кеуде аумағындағы жайсыздық, вагинальді бөлінділер
- беттің ісінуі, қалтырау, дене температурасының жоғарылауы, жүріс-тұрыстың бұзылуы, шөлдеу, кеуде тұсының жайсыздығы, дімкәстік, өзін нашар сезіну, жайсыздық
- трансаминазалар белсенділігінің артуы, гамма-глутамилтрансфераза белсенділігінің артуы, бауыр ферменттері белсенділігінің артуы
Сирек :
- инфекциялар
- агранулоцитоз
- анафилаксиялық реакциялар
- диурезге қарсы гормон секрециясының талапқа сай болмауы, глюкозурия
- судан уыттану, гипогликемия, гиперинсулинемия, қандағы триглицеридтер концентрациясының артуы
- аффективті бейжайлық, аноргазмия
- қатерлі нейролептикалық синдром, цереброваскулярлық бұзылу, диабеттік кома, бастың шайқалуы
- глаукома, көз қимылының бұзылуы, көз алмасының еріктен тыс айналуы, қабақ жиегінде қатпарлардың түзілуі
- синустық аритмия
- өкпелің эмболия, веналық тромбоз
- ұйқыдағы апноэ синдромы, гипервентиляция
- панкреатит, ішек бітелісі, тілдің ісінуі, хейлит
- дәрілік бөртпе, қайызғақ
- рабдомиолиз
- жаңа туған нәрестелердегі тоқтату синдромы, приапизм, етеккір кідіруі, сүт безінің қатаюы, кеуденің ұлғаюы, емізікшеден бөлінділер
- гипотермия, дене температурасының төмендеуі, тоқтату синдромы, индурация
- сарғаю
Өте сирек:
- диабеттік кетоацидоз
- ангионевроздық ісіну
Жиілігі белгісіз:
- босаң нұрлы қабықтың интраоперациялық синдромы
- ішек бітелісі
Агранулоцитоз, анафилаксиялық реакциялар, судан уыттану, гиперинсулинемия, жаңа туған нәрестелердегі тоқтату синдромы, приапизм, индурация постмаркетингтік бақылаулар барысында өте сирек байқалды.
Қолдануға болмайтын жағдайлар
- препарат компоненттеріне аса жоғары сезімталдық
- жүктілік және лактация кезеңі
- 18 жасқа дейінгі балалар мен жасөспірімдер
Дәрілермен өзара әрекеттесуі
Респонгилдің бірінші кезекте орталық жүйке жүйесіне әсер ететінін ескере отырып, оны орталыққа әсері бар басқа препараттармен және алкогольмен бірге қолданғанда сақтық танытқан жөн.
Респонгил леводопаның және дофаминдік рецепторлардың басқа агонистерінің тиімділігін азайтады.
Респонгил препаратын QT аралығын ұзартатын препараттармен бірге қолданғанда сақ болу керек.
Карбамазепинді қолданғанда рисперидонның плазмадағы белсенді психозға қарсы фракциясының концентрациясы төмендегені байқалды. Осыған ұқсас әсерлер бауырдың микросомальді ферменттерінің басқа индукторларын қолданғанда да байқалуы мүмкін.
Карбамазепинді немесе бауырдың микросомальді ферменттерінің басқа индукторларын тағайындағанда немесе тоқтатқаннан кейін Респонгил препаратының дозасын түзеткен жөн.
Флуоксетин және пароксетин, бауырдың микросомальді ферменттерінің тежегіштері плазмадағы рисперидон концентрациясын арттырады, бірақ белсенді психозға қарсы фракциясының концентрациясын аз дәрежеде арттырады. Флуоксетин немесе пароксетинді тағайындағанда немесе тоқтатудан кейін Респонгил препаратының дозасын түзету керек.
Топирамат рисперидонның биожетімділігін орташа азайтады, бірақ белсенді психозға қарсы фракциясын емес. Осы өзара әрекеттесу клиникалық тұрғыдан маңызды болып табылмайды.
Фенотиазин туындылары, үшциклді антидепрессанттар және кейбір b-адреноблокаторлар плазмадағы рисперидон концентрациясын арттыра алады, алайда бұл белсенді психозға қарсы фракцияның концентрациясына ықпалын тигізбейді. Амитриптилин рисперидонның фармакокинетикасына және белсенді психозға қарсы фракцияға әсерін тигізбейді. Циметидин және ранитидин рисперидонның биожетімділігін арттырады, бірақ белсенді психозға қарсы фракциясының концентрациясына өте аз дәрежеде әсер етеді. Бауырдың микросомальді ферменттерінің тежегіші эритромицин рисперидонның және белсенді психозға қарсы фракцияның фармакокинетикасына ықпалын тигізбейді. Холинэстераза тежегіштері (галантамин және донепезил) рисперидонның фармакокинетикасына және белсенді психозға қарсы фракциясына клиникалық тұрғыдан маңызды әсерін тигізбейді.
Респонгил препаратын плазма ақуыздарымен жоғары дәрежеде байланысатын басқа препараттармен бірге қолданғанда плазманың ақуыздық фракциясынан препараттың қандай да бір клиникалық айқын ығыстырылып шығарылуы байқалмайды. Гипотензиялық дәрілік заттар рисперидон аясында артериялық қысымның төмендеу дәрежесін күшейтеді.
Респонгил литийдің, вальпрой қышқылының, дигоксиннің немесе топираматтың фармакокинетикасына клиникалық тұрғыдан маңызды әсер етпейді.
Тамақ ішу рисперидонның сіңуіне ықпалын тигізбейді.
Айрықша нұсқаулар
Басқа психозға қарсы препараттармен емдеуден ауысу. Шизофренияда Респонгил препаратымен емдеуді бастағанда мұның алдындағы емді, егер ол клиникалық тұрғыдан дұрыс болса, біртіндеп тоқтату ұсынылады. Бұған қоса, егер пациенттер психозға қарсы препараттардың депо түрімен емдеуден ауысса, онда Респонгил препаратымен емдеуді жоспарланған келесі инъекция орнына бастау ұсынылады. Паркинсон ауруына қарсы препараттармен ағымдағы емді жалғастырудың қажеттілігіне мезгіл-мезгіл баға беріп отыру керек.
Деменциядан зардап шегіп жүрген егде жастағы пациенттер
Жалпы өлім
Клиникалық зерттеулерді мета-талдау нәтижелеріне сай, Респонгилды қоса, атипиялық психозға қарсы препараттарды қабылдаған, деменциясы бар егде жастағы пациенттерге, плацебо тобымен салыстырғанда, өлімнің жоғары көрсеткіштері тән. Рисперидон қабылдаған науқастар тобында, өлімнің деңгейі 4,0%-ға, ал плацебо тобында 3,1%-ға жеткен. Өлген пациенттердің орташа жасы (диапазон) 86 жасты (диапазоны: 67-ден 100 жасқа дейін) құрады.
Фуросемидпен қатар жүргізілетін ем
Рисперидонмен пероральді емдеуге жүргізілген плацебо-бақыланатын зерттеулер нәтижесіне сай, деменциясы бар егде пациенттер популяциясында, фуросемид және рисперидон қабылдаған науқастар тобында өлім деңгейі, тек рисперидон (3,1%; орташа жасы - 84 жас, диапазон: 70-тен 96 жасқа дейін) немесе тек фуросемид (4,1%; орташа жасы – 80 жас, диапазон: 67-90 жас) қабылдаған пациенттер тобындағыларға қарағанда, жоғары (7,3%; орташа жасы - 89 жас, диапазон: 75-тен 97 жасқа дейін) болды. Фуросемид және рисперидон қабылдаған науқастар тобында өлім көрсеткішінің жоғарылығы төрт клиникалық зерттеулердің екеуінің барысында тіркелген.
Бұл бақылауларды түсіндіретін патофизиологиялық механизм анықталмады, өлім себебіне байланысты анық тенденция жоқ. Дегенмен, фуросемидпен және рисперидонмен біріктірілген емді бастар алдында бұл екі препаратты қолданудың потенциалды пайдасы мен қаупін мұқият таразылау керек. Рисперидонды басқа диуретиктермен біріктіріп қолданғанда өлім көрсеткішінің артуы бақыланған жоқ. Жүргізілген емнің сипатына қарамастан, дегидратация өлім деңгейін анықтайтын жалпы қауіп факторы болып табылады. Демек, деменциядан зардап шегіп жүрген егде пациенттерді емдеуде дегидратацияға жол бермеу керек.
Ми қан айналымы бұзылулармен байланысты жағымсыз құбылыстар
Деменциясы бар егде пациенттер популяциясында жасалған плацебо-бақыланатын зерттеу нәтижелері рисперидон қабылдаған науқастар тобында ми қан айналымының бұзылуымен (ми қан айналымының жедел бұзылуы және транзиторлық ишемиялық шабуылдар), соның ішінде өлімге әкеп соғатынымен (орташа жасы - 85 жас, диапазоны: 73-тен 97 жасқа дейін) байланысты жағымсыз құбылыстардың кең таралуы, плацебо тобына қарағанда, жоғары болғанын айғақтайды.
Ортостатикалық гипотензия
Альфа-адренобөгегіштік әсері салдарынан рисперидон гипотензияны (ортостатикалық) туындатуы мүмкін. Гипотензия қаупі әсіресе емдеудің бас кезінде жоғары. Клиникалық тұрғыдан елеулі гипотензия тіркеуден кейінгі кезеңде рисперидонды гипертензияға қарсы препараттармен бір мезгілде пайдаланған кезде байқалған. Жүрек-қан тамырлар жүйесінің айғақталған патологиясы бар пациенттерді емдеген кезде (мысалы, жүрек функциясының жеткіліксіздігі, миокард инфарктісі, өткізгіштік бұзылуы, дегидратация, гиповолемия немесе цереброваскулярлық ауру) Респонгил препаратын сақтықпен қолданған жөн.
Қолдану тәсілі және дозалары
Лейкопения, нейтропения және агранулоцитоз
Респонгилді қоса, кейбір психозға қарсы препараттармен емдеу аясында лейкопенияның, нейтропенияның және агранулоцитоздың жекелеген жағдайлары тіркелді. Тіркеуден кейінгі кезеңді бақылау барысында агранулоцитоз жағдайы өте сирек (< 1/10000 пациент) байқалды. Лейкоциттер санының клиникалық тұрғыдан елеулі азаюын білдіретін анамнездік деректері бар немесе дәрі-дәрмектік лейкопениясы бар (нейтропения) пациенттер емнің алғашқы бірнеше айы ішінде мұқият бақылануы тиіс. Лейкоциттер санының клиникалық тұрғыдан елеулі азаюының бірінші белгілерінде, сондай-ақ лейкопенияның дамуына әкеп соғуға қабілетті басқа факторлар жоқ болғанда, Респонгил препаратымен емдеуді тоқтатудың жөн екендігін анықтау керек.
Клиникалық тұрғыдан елеулі нейтропениясы бар пациенттердің жай-күйін, қызбаны және инфекциялардың басқа да біліністерін дер кезінде анықтау үшін, мұқият бақылау керек. Осыған ұқсас белгілер және симптомдар пайда болған кезде тиісті емді кейінге қалдырмай бастау керек. Ауыр нейтропениясы бар науқастар (нейтрофилдердің абсолютті саны < 1 х 109/л) Респонгил препаратын қабылдауды тоқтатулары тиіс. Бұндай пациенттерге қандағы лейкоциттер санына мониторинг жасау керек, оны нейтропения белгілері түгел жойылғанша жүргізу қажет.
Веналық тромбоэмболия
Психозға қарсы препараттармен емдеу аясында веналық тромбоэмболия (ВТЭ) жағдайлары тіркелген. Психозға қарсы препараттар қабылдап жүрген пациенттерде ВТЭ-нің жүре пайда болған қауіп факторы жиі анықталады, Респонгил препаратымен емдеуді бастар алдында және емдеу кезінде ВТЭ қаупінің болуы мүмкін барлық факторларын сәйкестендіру және тиісті профилактикалық шаралар қолдану керек.
Кешеуілдеген дискинезия және экстрапирамидалық симптомдар (КД/ЭПС)
Допаминдік рецепторларға антагонистік әсер етуші дәрілік препараттар кейбір жағдайларда кешеуілдеген дискинезияға түрткі болуы мүмкін, ол бұлшықеттің, негізінен тілдің және (немесе) беттің еріксіз ырғақпен жиырылуларымен көрініс береді. Экстрапирамидалық симптоматиканың пайда болуы кешеуілдеген дискинезияның даму қаупін анықтайтын фактор болып табылатыны белгілі. Респонгил препаратын пайдаланған кезде классикалық нейролептиктермен емдеуге қарағанда экстрапирамидалық симптоматиканың пайда болу ықтималдығы өте аз, сондықтан кешеуілдеген дискинезияның даму қаупі де соншалықты төмен болуы тиіс. Кешеуілдеген дискинезияның белгілері немесе симптомдары пайда болғанда психозға қарсы препараттардың барлығымен емдеуді тоқтату көрсетілген.
Қатерлі нейролептикалық синдром (ҚНС)
Кейбір психозға қарсы препараттармен емдеу аясында жекелеген жағдайларда гипертермиямен, бұлшықеттің сіресуімен, автономды жүйке жүйесі функциясының тұрақсыздығымен, сана бұзылуымен және қан сарысуындағы креатинфосфокиназа концентрациясының жоғарылауымен сипатталатын қатерлі нейролептикалық синдромның (ҚНС) дамуы байқалды. Қосымша клиникалық біліністерге миоглобинурияны (рабдомиолиз) және бүйрек функциясының жедел жеткіліксіздігін жатқызуға болады. Егер пациенттер ҚНС-ның дамуын айғақтайтын белгілер мен симптомдар пайда болса, Респонгил препаратын қоса, барлық психозға қарсы препараттармен емдеуді тоқтату қажет.
Паркинсон ауруы және Леви денешіктері бар деменция
Паркинсон ауруы немесе Леви денешіктері бар деменциямен ауыратын (ЛДД) пациенттерге Респонгил препаратын қоса, психозға қарсы препараттарды тағайындағанда бұндай патологиясы бар пациенттер үшін нейролептикалық қатерлі синдромның дамуының жоғары қаупі, сондай-ақ психозға қарсы препараттарға жоғары сезімталдық тән болғандықтан, емдеудің потенциалды пайдасы және қаупін мұқият таразылау керек. Психозға қарсы препараттарға жоғары сезімталдық сананың бұзылуымен, меңіреуленумен, жиі құлайтын тұрақсыздықпен, сондай-ақ экстрапирамидалық симптоматикалармен көрініс беруі мүмкін.
Гипергликемия және қант диабеті
Респонгил препаратымен емдеу аясында гипергликемия, қант диабетінің дамуы немесе бұрын диагностикаланған диабеттің өршуі мүмкін. Атипиялық психозға қарсы препараттар қолдану мен қандағы глюкоза құрамы көрсеткіштерінің ауытқуы арасындағы өзара байланысты бағалау шизофрениясы бар науқастарда қант диабетінің даму қаупінің аялық жоғарылауымен байланысты, сондай-ақ жалпы популяцияда қант диабетінің таралуының артуымен байланысты қиын болады. Осы факторлардың барлығын ескере отырып, атипиялық психозға қарсы препараттармен емдеу мен гипергликемияға байланысты жағымсыз құбылыстардың арасындағы өзара байланыс осы кезге дейін нақты дәлелденбеді. Респонгил препаратын қоса, атипиялық психозға қарсы препараттармен ем қабылдап жүрген барлық пациенттерге гипергликемияны және қант диабетін анықтауға (сондай-ақ «Жағымсыз әсерлері» бөлімін қараңыз) бағытталған мониторинг жүргізу көрсетілген.
Дене салмағының артуы
Атипиялық психозға қарсы препараттармен емдеу аясында дене салмағының елеулі арту жағдайлары тіркелген. Респонгил препаратын қабылдап жүрген пациенттерге салмақты динамикалық бақылап отыру ұсынылады.
QT аралығы
Басқа да психозға қарсы препараттармен емдеуге ұқсас, жүрек ырғағы бұзылуының анамнездік деректері бар науқастарды, туа біткен QT аралығының ұзару синдромы бар пациенттерді, сондай-ақ QT аралығын ұзартатын дәрілік препараттарды бір мезгілде қабылдап жүрген науқастарды емдеу үшін Респонгил препаратын пайдаланғанда сақтық таныту қажет.
Приапизм
Альфа-адренобөгегіштік әсері бар дәрілік препараттардың приапизм туындататыны белгілі. Бұл жағымсыз құбылыстар тіркеуден кейінгі бақылау кезеңі ішінде Респонгил препаратымен емдеу аясында тіркелді («Жағымсыз әсерлері» бөлімін қараңыз).
Термореттеу
Психозға қарсы препараттар организмнің дене температурасын төмендету қабілетін бәсеңдетуі мүмкін. Демек, Респонгил препаратын дене температурасының жоғарылауын күтуге болатын пациенттерге (мысалы, қарқынды дене жаттығулары, қоршаған ортаның жоғары температурасының әсері, антихолинергиялық белсенділігі бар препараттармен қатар емдеу), ал сондай-ақ дегидратация қаупі бар пациенттерге тағайындағанда сақтық таныту қажет.
Құсуға қарсы әсері
Клиникаға дейінгі зерттеулер аясында рисперидонның құсуға қарсы әсері айғақталды. Препараттың мұндай әсері кейбір дәрілік заттармен артық дозаланудың, сондай-ақ ішек бітелісі, Рейе синдромы және ми ісігі сияқты патологиялық жағдайлардың клиникалық біліністерін бүркемелеуі мүмкін.
Құрысулар
Құрысуға қатысты анамнездік деректері бар пациенттерді және құрысу шегінің төмендеуімен қатар жүретін кез келген жағдайды емдеу үшін Респонгил препаратын пайдаланғанда, басқа да психозға қарсы препараттармен емдеудегі сияқты, сақтық таныту қажет.
Босаң нұрлы қабықтың интраоперациялық синдромы
Босаң нұрлы қабықтың интраоперациялық синдромы (БНҚИС) Респонгил препаратын қоса, альфа 1а-адренорецепторлар антагонистерінің әсері бар дәрілік заттарды қабылдаған пациенттерде катарактаны алып тастаудағы хирургиялық операцияларда байқалды.
БНҚИС операция кезінде және операциядан кейін де көз тарапынан асқынулар қаупін ұлғайтуы мүмкін. Альфа 1а-адренорецепторлар антагонистерінің әсері бар дәрілік препараттардың қазір және бұның алдында пайдаланылғаны туралы ақпарат операция басталғанға дейін хирург-офтальмологке жеткізілуі тиіс. Катарактаға операция жасар алдында альфа1-бөгегіш емді тоқтатудың потенциалды артықшылығы анықталған жоқ және оларды нейролептиктермен емдеуді тоқтатудың қаупін ескере отырып бағалаған жөн.
Төмендегі жағдайларда сақтық қажет:
- жүрек-қан тамырлар жүйесінің аурулары (жүрек функциясының созылмалы жеткіліксіздігі, миокард инфарктісін бастан кешкен, жүрек бұлшықеті өткізгіштігінің бұзылуы)
- сусыздану және гиповолемия
- ми қан айналымының бұзылуы
- Паркинсон ауруы
- құрысулар және эпилепсия (соның ішінде анамнезде)
- бүйрек немесе бауыр функциясының ауыр жеткіліксіздігі («Қолдану тәсілі және дозалары» бөлімін қараңыз)
- дәрілік заттарды шамадан тыс пайдалану немесе дәріге тәуелділік («Қолдану тәсілі және дозалары» бөлімін қараңыз)
- «пируэт» типті тахикардияның дамуына бейім жағдайлар (брадикардия, электролиттік теңгерімнің бұзылуы, QT аралығын ұзартатын дәрілік заттарды қатар қабылдау)
- ми ісігі, ішек бітелісі, дәрілермен жедел артық дозалану жағдайлары, Рейе синдромы (рисперидонның құсуға қарсы әсері бұл жағдайлардың симптомдарын бүркемелеуі мүмкін).
Препарат сирек тұқым қуалайтын галактоза жақпаушылығы, лактаза (Лапп типті) тапшылығы немесе глюкоза-галактоза мальабсорбциясы бар пациенттерде қабылдауға ұсынылмайды.
Жүктілік және лактация кезеңі
Жүкті әйелдерде рисперидонның қауіпсіздігі зерттелген жоқ. Жануарларда рисперидон тұқым өрбіту жүйесіне тікелей уытты әсерін тигізген жоқ, бірақ ОЖЖ және пролактин концентрациясына әсері арқылы біршама жанама әсерлерді туындатты. Зерттеулердің ешбірінде рисперидонның тератогендік әсері болмады. Егер әйел жүктіліктің үшінші триместрінде психозға қарсы препараттарды қабылдаған болса, жаңа туған нәрестелерде экстрапирамидалық бұзылыстардың және/немесе ауырлық дәрежесі әртүрлі «тоқтату» синдромының даму қаупі бар. Бұл симптомдарға қозу, гипертония, гипотония, тремор, ұйқышылдық, респираторлық бұзылулар және тамақтандырудың бұзылуы жатуы мүмкін. Жоғарыда аталғандардың бәрін ескеріп, жүктілік кезінде препаратты қолдануға болмайды.
Рисперидон және 9-гидроксирисперидон емшек сүтіне өтетін болғандықтан, Респонгилді қолданып жүрген әйелдердің бала емізбегендері жөн.
Көлік құралдарын немесе қауіпті механизмдерді басқару қабілетіне дәрілік заттың ықпал ету ерекшеліктері
Респонгил реакциялар жылдамдығын қажет ететін қызметке әсерін тигізуі мүмкін, сондықтан пациенттер препаратқа жекелей сезімталдығы анықталғанға дейін автомобиль басқаруды және қозғалыстағы механизмдермен жұмыс жасауды тоқтата тұрғаны жөн.
Артық дозалануы
Симптомдары: ұйқышылдық, мәңгіру, тахикардия, артериялық қысымның төмендеуі, экстрапирамидалық симптомдар, QT аралығының ұзаруы, құрысулар. Рисперидонның және пароксетиннің жоғары дозаларын бір мезгілде қабылдағанда екі бағыттық қарыншалық тахикардия байқалды. Артық дозаланған жағдайда бірнеше препараттарды қабылдаудан артық дозаланудың мүмкін болатындығын қарау керек.
Емі: желдетуді және оттегінің талапқа сай түсуін қамтамасыз ету үшін тыныс алу жолдарының еркін өткізгіштігін қамтамасыз ету, асқазанды шаю (егер науқас ес-түссіз болса интубациядан кейін), белсендірілген көмір, іш жүргізгіш қабылдау, болуы мүмкін аритмияны анықтау үшін ЭКГ мониторингі.
Спецификалық антидоты жоқ, емі симптоматикалық. Артериялық қысымның төмендеуін және коллапсты вена ішіне сұйықтықты инфузиялау арқылы және/немесе симпатомиметикалық препараттармен жою керек. Жедел экстрапирамидалық симптомдар дамыған жағдайда м-холиноблокаторларды (мысалы, тригексифенидил) тағайындаған жөн. Ұдайы медициналық бақылауды және мониторинг жасауды уыттану симптомдары толық жойылғанша жүргізу керек.
Шығарылу түрі және қаптамасы
Поливинилхлоридті/поливинилиденхлоридті үлбірден және алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамада 10 таблеткадан. Пішінді 2 қаптама медициналық қолдану жөніндегі мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынған.
Сақтау шарттары
Құрғақ, жарықтан қорғалған жерде, 250С-ден аспайтын температурада
сақтау керек.
Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!
Сақтау мерзімі
3 жыл
Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін пайдалануға болмайды.
Босатылу шарттары
Рецепт арқылы
Өндіруші
Replek Farm Ltd, Скопье, Македония Республикасы
Тіркеу куәлігінің иесі
Spey Medical Ltd, Ұлыбритания
Қазақстан Республикасы аумағында тіркеуден кейін дәрілік заттың қауіпсіздігін бақылауға жауапты ұйымның атауы, мекенжайы және байланыс жасау деректері (телефон, факс, электронды пошта)
«Cepheus Medical» (Цефей Медикал) ЖШС өкілдігі: 050000, ҚР,
Алматы қ., Панфилов к-сі 98, «OLD SQUARE» БО, офис 807,
телефоны: +7 (727) 300 69 71, эл. поштасы: cepheusmedical@gmail.com.