Берлиприл® плюс

МНН: Эналаприл
Производитель: Берлин - Хеми АГ (Менарини Групп)
Анатомо-терапевтическо-химическая классификация: Эналаприл в комбинации с диуретиками
Номер регистрации в РК: № РК-ЛС-5№012756
Информация о регистрации в РК: 22.07.2019 - бессрочно
Номер регистрации в РБ: 8447/07/12/18
Информация о регистрации в РБ: 21.06.2018 - бессрочно
Республиканский центр развития здравоохранения
КНФ (ЛС включено в Казахстанский национальный формуляр лекарственных средств)

Инструкция

Саудалық атауы

Берлиприл ® плюс

Халықаралық патенттелмеген атауы

Жоқ

Дәрілік түрі

Таблеткалар

Құрамы

Бір таблетканың құрамында

белсенді зат - 10 мг эналаприл малеаты,

25 мг гидрохлортиазид

қосымша заттар: лактоза моногидраты, жеңіл магний карбонаты, желатин, натрий крахмалы гликоляты (А типі), коллоидты сусыз кремнийдің қостотығы, магний стеараты, темірдің сары тотығы гидраты (Е 172).

Сипаттамасы

Тегіс беткейімен, бір бетінде ойығы мен сызығы бар, ақшыл-сары түсті таблеткалар.

Фармакотерапиялық тобы

Ренин-ангиотензин жүйесіне әсер ететін препараттар. АКФ тежегіштері басқа препараттармен біріктірілімде. АКФ тежегіштері диуретиктермен біріктірілімде. Эналаприл диуретиктермен біріктірілімде.

АТХ коды С09ВА02

Фармакологиялық қасиеттері Фармакокинетикасы Сіңірілуі Эналаприл

Энaлaприл ішке қабылдағаннан кейін тез сіңіріледі, және қан сарысуындағы ең жоғары кoнцeнтрaциясына бiр сағаттың ішінде жетедi. Энaлaприлдің несептегі құрамы бойынша, оның сіңу дәрежесі таблетка түрінде ішке қабылдағаннан кейін шамамен 60%-ды құрайды. Тағам пероральді эналаприлдің сіңуіне әсер етпейді.

Энaлaприл сіңірілгеннен кейiн ангиoтeнзин өзгертуші ферменттiң тежегіші энaлaприлaтқа дейiн тез және айтарлықтай мөлшерде гидролизденеді. Эналаприлді таблетка түрінде ішке қабылдағаннан кейін энaлaприлaттың ең жоғары қансарысуындағы концентрациясына 4 сағаттан соң жетеді. Энaлaприлді бірнеше рет ішке қабылдағаннан кейін жартылай шығарылуының тиiмді кезеңі 11 сағатты құрайды. Қалыпты бүйрек қызметінде энaлaприлаттың тепе-тең сарысулық концентрациясына әдетте емнің 4 күнінен кейін жетедi.

Таралуы

Емдік концентрациясы диапазонында эналаприлаттың адам плазмасы ақуыздарымен байланысу дәрежесі 60 %-дан аспайды.

Биотрансформация

Эналаприл эналаприлатқа конверсиясынан басқа, айтарлықтай метаболикалық өзгерістерге ұшырамайды.

Шығарылуы

Энaлaприлaт негізінен бүйректермен шығарылады. Несепте үлесiне енгізілген дозаның 40%-ға жуығы тиесілі эналаприлат, және өзгермеген эналаприл (20% жуық) анықталады.

Бүйрек қызметінің бұзылуы

Бүйрек жеткіліксіздігінде эналаприл мен эналаприлаттың экспозициясы жоғарылайды.

Жеңіл немесе орташа дәрежедегі ауырлықтағы бүйрек жеткіліксіздігінде (креатинин клиренсі 40-60 мл/мин) оны тәулігіне 1 рет 5 мг дозада тепе-тең жағдайда эналаприлат AUC мәні қалыпты бүйрек қызметіне қарағанда шамамен 2 есе жоғары болған. Ауыр дәрежедегі бүйрек жеткіліксіздігі кезінде (креатинин клиренсі ≤ 30 мл/мин) бұл AUC мәні шамамен 8 есе жоғары болған. Осындай емделушілерде эналаприл малеатын бірнеше рет енгізгенде эналаприлаттың жартылай шығарылуының тиімді кезеңі ұзарады және тепе-тең жағдайға жету уақыты артады.

Лактация:

Бес әйелде босанғаннан кейiнгi кезеңде 20 мг тең дозада препаратты бір рет ішке қабылдағаннан кейін 4-6 сағаттан соң ана сүтінде эналаприл деңгейінің шыңы орташа 1,7 мкг/л (диапазоны 0,54-тен 5,9 мкг/л-ге дейiн) құраған. Эналаприлаттың концентрациясы шыңдарының орташа мәні 1,7 мкг/л (диапазоны 1,2-ден 2,3 мкг/л-ге дейiн) құрады; концентрациясының шыңдары 24 сағат бойы әр түрлi уақытта бақыланған. Ана сүтінде ең жоғарғы концентрациясы бойынша деректерге сәйкес тек ана сүтін ғана қабылдайтын бөбектер үшiн белгіленген бір реттік доза дене салмағының килограмына есептеуде алынған анасының дозасынан 0,16%-дан аспауы керек. 11 ай ішінде тәулiгіне 10 мг эналаприлді қабылдаған әйелдерде 2 мкг/л құрайтын концентрациясының шыңы дозаны қабылдағаннан кейiн - шамамен 4 сағаттан соң, ал 0,75 мкг/л құрайтын эналаприлат концентрациясының шыңы дозаны қабылдағаннан кейiн шамамен 9 сағаттан соң байқалған.

Эналаприл мен эналаприлаттың сүттегі жалпы мөлшері 24 сағат ішінде анықталған, және ол сәйкесінше 1,44 мкг/л және 0,63 мкг/л құрады. Бiр емделушi әйел 5 мг, екi емделушi әйел 10 мг дозада эналаприлді бiр рет қабылдағаннан кейiн 4 сағаттан соң сүттегі эналаприлаттың концентрациясы (<0,2 мкг/л) анықталған жоқ; эналаприл құрамының деңгейі анықталмады.

Гидрохлортиазид

Ішке қабылдағаннан кейін гидрохлортиазид енгізілген дозаның 80% көлемінде айтарлықтай тез сіңеді. Тағам препараттың сіңімділігіне әсер етпейді. Плазмадағы ең жоғары концентрациясына 2–5 сағаттан соң жетеді. Гидрохлортиазидтің 50-60% жуығы альбуминмен байланысады, бірақ негізгі бөлігі эритроциттерде жинақталады. Жартылай шығарылуының орташа кезеңі 5-15 сағат құрайды.

Гидрохлортиазид бүйректермен іс жүзінде өзгермеген түрінде шығарылады (>95 %).

Фармакодинамикасы

Берлиприл® ПЛЮС құрамына АӨФ тежегіші- эналаприл және гипотензиялық диуретик – гидрохлортиазид кіретін біріктірілген препарат болып табылады.

Эналаприл

Эналаприл малеаты малеин қышқылы және екі аминқышқылдары L-аланин және L-пролин туындысы эналаприлдің тұзы болып табылады.

Ангиoтeнзин өзгертуші фeрмeнт (АӨФ) aнгиoтeнзин I-ді тамыр тарылтқыш әсерге ие aнгиoтeнзин II-ге айналуын катализдейтін пeптидилдипeптидaзаларға жатады. Эналаприл сiңірілгеннен кейiн, өз кезегінде АӨФ-ті тежейтін эналаприлат түзіп гидролизге ұшырайды.

Бұл келесі плазма ренинiнің белсендiлiгінiң жоғарылауымен ангиотензин II- нің плазмалық концентрациясының азаюына (рениннің босап шығуымен теріс қайтымды байланыс механизмін бөгеу нәтижесінде) және aльдocтeрoн сөлінісінің төмендеуіне әкеледі.

Өзінің құрылымы бойынша АӨФ кининаза II-ден айырмашылығы жоқ. Осылайша, эналаприл вазодилататор- брадикининнің ыдырауын бөгеуі мүмкін. Алайда аталған әсердің клиникалық мәні әзірге анықталмаған.

Эналаприлдің гипотензиялық әсері алдымен ренин-ангиотензин-альдостеронды жүйенің белсенділігін бәсеңдетумен байланысты, әйтсе де препарат гипертензияның төмен ренинді түрімен емделушілерде де артериялық қысымды төмендетеді. Артериялық гипертензиямен емделушiлерде эналаприлді енгізу жүректің жиырылу жиiлiгінің елеулі жоғарылауынсыз жатқан және тұрған күйде қан қысымының төмендеуіне әкеледi. Бұл сирек жағдайда ортостатикалық гипотониямен қатар жүреді. Кейбiр емделушiлерде артериялық қан қысымының оңтайлы төмендеуiне емдеудің бiрнеше аптасынан кейін қол жеткізуге болады. Емді кенет тоқтату артериялық қан қысымының дереу жоғарылауымен қатар жүрмейдi.

АӨФ белсендiлiгінің жеткілікті бәсеңдеуі әдетте эналаприлді ішке бір рет қабылдағаннан кейін 2-4 сағаттан соң басталады.

Гипотензивті әсері қабылдағаннан кейін бір сағат ішінде байқалады, бірақ артериялық қысымның ең жоғары төмендеуі 4-6 сағаттан соң байқалады.

Препарат әсерінің ұзақтығы оның дозасына тәуелді болады. Алайда, ұсынылған дозаларда енгізілген кезде гипотензиялық және гемодинамикалық әсерлер кемiнде 24 сағат сақталады.

Алғашқы артериялық гипертензиямен емделушілерде гeмoдинaмиканы бағалауда артериялық қысымның төмендеуі шеткергі қантамырларының кедергісінің азаюымен және жүректің жиырылуы жиілігінің аз ғана өзгеруімен жүрек лықсуының артуымен қатар жүреді. Эналаприлді енгізгеннен кейін шумақтық сүзiліс жылдамдығы өзгерiссiз қалғанда, бүйректердегі қан ағымының күшеюі байқалған.

Эналаприлмен емделу барысында натрий немесе судың іркілу белгiлерi байқалмады. Алайда бастапқы төмен шумақтық сүзiліс жылдамдығымен емделушiлерде аталған көрсеткіш емделу барысында жоғарылауы мүмкін.

Қысқа мерзiмдiк клиникалық зерттеулерде қатар жүретін қант диабетімен немесе онсыз бүйрек қызметінің бұзылуымен емделушiлерде эналаприлді енгізгеннен кейін альбуминурия, протеинурияның азаюы және IgG -дің несеппен шығарылуының азаюы байқалған.

Тиазидтік қатардағы диуретиктермен бiрлесе қолдану кезінде эналаприлдің гипотензиялық әсерi күшейеді. Эналаприл тиазидті қатар диуретиктерін қабылдаумен байланысты туындаған гипокалиемияның айқындығын төмендетуі немесе оның пайда болуына кедергi келтiруі мүмкiн.

Гидрохлортиазид

Гидрохлортиазид тиазидті қатар диуретиктеріне жатады және бүйрек өзекшелерінің кортикальді сегментінде натрийдің реабсорбциясын бәсеңдету арқылы несеп айдайтын әсер береді. Ол несептің көлемін үлкейтіп және артериялық қысымның төмендеуіне ықпал етіп натрий мен хлордың және төмен дәрежеде калий мен магнийдің шығарылуын күшейтеді.

Препараттың несеп айдайтын әсері әдетте қабылдағаннан кейін 2 сағаттан соң білінеді, ең жоғары шегіне 4 сағаттан соң жетеді және 12 сағат бойы сақталады. Белгілі бір дозаға жеткеннен кейін тиазидті қатар диуретиктерінің емдік әсерінің жоғарылауы тоқтайды, ал жағымсыз әсерлерінің ауырлығы артады. Әсері болмаған кезде препарат дозасын ұсынылғаннан жоғарылату күтілген нәтижені бермейді және көптеген жағымсыз реакциялармен жүреді.

Эналаприл/гидрохлортиазид

Эналаприл мен гидрохлортиазидті клиникалық зерттеулерде бір мезгілде енгізгенде аталған препараттармен монотерапияға қарағанда, артериялық қысымның айқын төмендеуі байқалған.

Эналаприл гидрохлортиазидті қабылдаумен байланысты гипокалиемияны болдырмауы немесе айқындығын азайтуы мүмкін.

Қолданылуы

- артериялық гипeртензияда

Берлиприл® плюс эналаприлмен* монотерапия аясында артериялық қысымның жеткіліксіз төмендеуінде көрсетілімде.

Аталған препарат осы дозаларды қабылдауда емделушінің тұрақты жағдайында 10 мг эналаприл малеаты және 25 мг гидрохлортиазидпен біріктірілген емді ауыстыру үшін қолданылуы мүмкін.

Қолдану тәсілі және дозалары

Дозалануы

Белсенді компоненттерінің бекітілген дозаларымен біріктірілген препарат бастапқы емге жарамайды.

Бастапқы кезеңдерде жекелей компоненттерінің оңтайлы дозаларын таңдау керек. Қажет болғанда монотерапиядан әсер ететін заттарының бекітілген дозасымен біріктірілген препаратқа ауысуды қарастыру керек.

Берлиприл® плюстің стандартты дозасы тәулігіне 1 рет 1 таблетканы құрайды.

Ескерту:

Энaлaприлмен монотерапиядан Берлиприл® плюс біріктірілген препаратымен емдеуге ауысқанда, әсіресе су-электролиттік бұзылулармен (мысалы, құсу, диарея, диуретиктермен емдеуден кейін), ауыр жүрек жеткіліксіздігімен немесе ауыр бүйрек гипертензиясымен емделушілерде артериялық қысым шектен тыс төмендеуі мүмкін, осыған байланысты осындай емделушілерді алғашқы дозаны қабылдағаннан кейін шамамен 8 сағатқа бақылауда қалдырады.

Бүйрек жеткіліксіздігінде дозалануы (креатинин клиренсі 30-80 мл/мин)

Эналаприл малеаты/гидрохлортиазид біріктірілген препаратын бүйрек қызметінің ауыр бұзылуымен емделушілерге қолдануға болмайды.

Берлиприл® плюсті әсер етуші заттардың дозасын жекелей іріктегеннен кейін ғана, креатинин клиренсі > 30 және < 80  мл/мин болғанда тағайындауға болады.

Осындай емделушілерде эналаприл малеатының ұсынылған бастапқы дозасы монотерапияда 5-10 мг құрайды.

Егде жастағы емделушілер

Емделушінің жасымен препараттың тиімділігі немесе қауіпсіздігінің өзара байланысы туралы деректер жоқ. Препаратты тағайындағанда бүйрек қызметін ескеру керек.

Педиатриялық емделушілер

Берлиприл® плюстің балалар мен жасөспірімдер үшін қауіпсіздігі мен тиімділігі дәлелденбеген. Емделушілердің аталған тобында препаратты тағайындауға болмайды.

Қолданылу тәсілі

Берлиприл® плюсті ас қабылдауға байланыссыз қабылдайды. Тағайындалған тәуліктік дозаны сұйықтықтың жеткілікті мөлшерімен іше отырып, ертеңгісін қабылдау керек.

Жағымсыз әсерлері

- көрудiң айқын еместігі

- бас айналу

- жөтел

- жүрек айнуы

- астения

- гипергликемия, глюкозурия, гиперурикемия, электролиттік бұзылулар (оның ішінде гипонатриемия мен гипокалиемия), холестерин мен триглицеридтер концентрациясының жоғарылауы.

Жиі (≥ 1 % < 10 % дейін)

- бас ауыруы, депрессия

- гипотензия, ортостатикалық гипотензия, жүрек ырғағының бұзылуы, стенокардия, тахикардия

- ентікпе

- диарея, іштің ауыруы, дәмдi сезінудің өзгеруi

- бөртпе (экзантема), жоғары сезімталдық реакциясы /ангионевротикалық ісіну: беттің, аяқ-қолдың, ерін, тіл, көмекей және/немесе көмейдің ангионевротикалық ісіну жағдайлары сипатталған

- бұлшықет құрысуы

- жоғары шаршағыштық, кеуде қуысының ауыруы

- жүрек қағуы

- ортостатикалық гипотония

- асқазанның тітіркенуі, диарея, іш қату, панкреатит

- әлсіздік

- креатинин, мочевина, несеп қышқылы концентрацияларының қайтымды жоғарылауы

Кейде (≥ 0,1 % < 1 % дейін)

- анемия (оның ішінде апластикалық және гемолитикалық)

- гипогликемия, анорексия

- сананың шатасуы, ұйқышылдық, ұйқысыздық, ашушаңдық, парестезия, бас айналу

- құйылулар, жүректің соғуы, миокард инфаркты немесе қауіп тобындағы емделушiлерде ауыр артериялық гипотонияның аясында, болуы мүмкін ми қан айналымының бұзылуы

- ринорея, тамақтың ауыруы немесе қарлығуы, бронхтүйілуі/демікпе

- ішектің бітелуі, панкреатит, құсу, диспепсиялық бұзылыстар, іш қату, асқазанның тітіркену құбылыстары, ауыздың құрғауы, пептикалық ойық жаралар, метеоризм

- қатты тершеңдiк, терінің қышуы, есекжем, алопеция

- артралгиялар

- бүйрек қызметінің бұзылуы, бүйрек жеткiлiксiздiгi, протеинурия

- импотенция

- құлақтағы шуыл, жалпы дімкәстік, температураның жоғарылауы

- қандағы мочевина концентрациясының жоғарылауы, гипонатриемия,

- анорексия, тәбеттің болмауы

- ксантопсия, көрудің қайтымды бұлыңғырлануы

- тыныс алудың жеткіліксіздігі (пневмонит және өкпенің ісінуін қоса)

- сарғаю (бауырішілік холестаз аясында)

- фотосенсибилизация реакциясы, бөртпе, есекжем

- интерстициальді нефрит

- дене температурасының жоғарылауы

Сирек (< 0,01 % < 0,1 % дейін)

- нейтропения, гемоглобин концентрациясының төмендеуі, гематокриттің төмендеуі, тромбоцитопения, агранулоцитоз, сүйек кемігі қызметінің бәсеңдеуі, панцитопения, лимфаденопатия, аутоиммунды аурулар

- түс көру сипатының өзгеруі, ұйқының бұзылуы

- Рейно синдромы

- өкпедегі инфильтраттар, респираторлық дистресс-синдром (пневмонит пен өкпенің ісінуін қоса), ринит, аллергиялық альвеолит/эозинофильді пневмония

- стоматит/афтозды стоматит, глоссит

- бауыр жеткiлiксiздiгi, бауыр некрозы (кейде өліммен аяқталатын), гепатит (гепатоцеллюлярлы немесе холестатикалық), сарғаю, холецистит (оның ішінде бұрын болған холелитиазбен емделушілерде)

- полиморфты эритема, Стивенс-Джонсон синдромы, эксфолиативті дерматит, уытты эпидермальді некролиз, пурпура, жүйелі қызыл жегінің терілік формасы, сулы бөртпе, эритродермия

- олигурия, интерстициальді нефрит

- гинекомастия

- бауыр ферменттері деңгейінің жоғарылауы, билирубиннің сарысулық концентрациясының жоғарылауы

- сиаладенит

- лейкопения, нейтропения немесе агранулоцитоз, тромбоцитопения, апластикалық анемия, гемолитикалық анемия, сүйек кемігі қызметінің бәсеңдеуі

- мазасыздық, депрессия, ұйқының бұзылуы

- жүрек ырғағының бұзылуы

- некроздалған ангиит (васкулит, тері васкулиті)

- жүйелі қызыл жегінің терілік түріне ұқсайтын тері реакциялары, жүйелі қызыл жегінің терілік түрінің реактивациясы, анафилактикалық реакциялар, уытты эпидермальді некролиз

- бұлшықет құрысуы

Өте сирек (< 0,01 %)

- iшектің ангионевротикалық iсiнуі.

- метаболикалық алкалоз

- бас айналуы

Келесі құбылыстарды қамтуы мүмкін симптомдар кешені сипатталған: температураның жоғарылауы, серозит, васкулит, миалгия/миозит, артралгия/артрит, АНА оң титрі, ЭШЖ жоғарылауы, эозионофилия және лейкоцитоз. Сондай-ақ бөртпе, фотосенсибилизация немесе басқа да тері реакциялары болуы мүмкін.

Қолдануға болмайтын жағдайлар

  • эналаприлге немесе АКФ-нің басқа тежегіштеріне, тиазидтерге және сульфонамидтерге, немесе дәрілік заттың басқа да компоненттерінің біреуіне жоғары сезiмталдық

  • сыртартқысында АӨФ тежегіштерімен емделу аясында aнгиoнeврoтикалық ісінудің бар болуы

  • ангионевротикалық ісінуге тұқым қуалаған/туа біткен бейімділік

  • ауыр бүйрек жеткіліксіздігі (креатинин клиренсі < 30 мл/мин) және диализ жүргізу, анурия

  • ауыр бауыр жеткіліксіздігі

  • жүктілік және лактация кезеңі

  • тұқым қуалаған галактозаны көтереалмаушылық, организмде лактазаның жеткіліксіздігі, глюкоза мен галактоза мальабсорбциясы синдромы

  • балалар және 18 жасқа дейiнгі жасөспiрiмдер

Дәрілермен өзара әрекеттесуі

Калийсақтайтын диуретиктер немесе калий препараттары

АӨФ тежегіштері диуретиктермен туындаған калийді жоғалтуды азайтады.

Калийсақтайтын диуретиктер (мысалы, спиронолактон, эплеренон, триамтерен немесе амилорид), калий қоспалары немесе құрамында калий бар тұздың алмастырғыштары сарысуда калий концентрациясының елеулi ұлғаюына әкелуі мүмкін. Егер гипокалиемияға байланысты осы препараттарды бірмезгілде қолдану көрсетілімде болса, онда мұны сақтықпен және сарысуда калий концентрациясын жиi бақылай отырып жүргізу керек.

Диуретиктер (тиазидті қатардағы немесе ілмектік)

Жоғары дозалардағы диуретиктермен алдыңғы емдеу эналаприлмен емнің бастапқы кезеңдерінде сусыздануға және артериялық гипотонияның пайда болу қаупiне әкелуі мүмкiн. Гипотензиялық әсерді диуретиктерді тоқтату, сұйықтықтың немесе тұздардың қабылданатын мөлшерін арттыру жолымен немесе энaлaприлді төмен бастапқы дозаларда тағайындау жолымен азайтуға болады.

Үшциклдiк антидепрессанттар / нейролептиктер / анестетиктер / наркозға арналған препараттар

Кейбір анестетиктерді, үшциклдiк антидепрессанттарды және нейролептиктерді АӨФ тежегіштерімен бірмезгілде қолдануда артериялық қысым шектен тыс төмендеуі мүмкiн.

Қабынуға қарсы стероидты емес дәрiлер (ҚҚСД)

ҚҚСД-мен ұзақ емдеуде АӨФ тежегіштерінің гипотензиялық әсерi әлсiреуі мүмкiн.

ҚҚСД (ЦОГ-2 тежегіштерін қоса) және АӨФ біріктіру калийдің сарысулық концентрациясының жоғарылауы түріндегі аддитивті әсермен жүреді және бүйрек қызметінің нашарлауына әкелуі мүмкін. Бұл құбылыс әдетте қайтымды. Әсiресе бүйрек қызметінің бұзылуымен емделушiлерде мысалы, егде жастағыларда немесе айналымдағы қан көлемінің төмендеуімен емделушiлерде, оның ішінде диуретиктермен қарқынды емдеу нәтижесiнде сирек жағдайларда жедел бүйрек жеткiлiксiздiгi дамиды.

Алтын препараттары.

АӨФ тежегіштерін, соның ішінде эналаприлді құрамында алтын бар инъекциялық препараттармен (натрий ауротималат) бір мезгілде қолданғанда бетке қан тебу, жүрек айнуы, құсу және артериялық гипотензия секілді симптомдарды қамтитын сирек нитритоидты реакциялардың пайда болуы туралы хабарланған.

Симпатомиметиктер

Симпатомиметиктер АӨФ тежегіштерінің гипотензиялық әсерiн әлсiретуі мүмкін.

Диабетке қарсы дәрiлер

Эпидемиологиялық зерттеулердiң деректері бойынша АӨФ тежегіштері мен диабетке қарсы препараттарды (инсулин, ішке қабылданатын қантты төмендететін препараттар) бiрмезгілде қолдану глюкоза деңгейінің шектен тыс төмендеуі мен гипогликемия қаупінің артуымен жүруі мүмкін.

Алкоголь

Алкоголь АӨФ тежегіштерінің гипотензиялық әсерiн күшейтедi.

Ацетилсалицил қышқылы, тромболитиктер және бета- блокаторлар

Энaлaприлді ацетилсалицил қышқылымен (кардиологиялық дозаларда), тромболитиктермен және бета-блокаторлармен бiрмезгiлде тағайындау қауіпті емес.

ГидрохлортиазидАмфотерицин В (парентеральді енгізуге арналған), карбеноксолон, кортикостероидтар, кортикотропин (АКТГ) немесе стимуляциялайтын әсерімен іш жүргізетін дәрілер

Гидрохлортиазидпен біріктіргенде электролиттік бұзылыстар, оның ішінде гипокалиемия нашарлауы мүмкін.

Алкоголь, барбитураттар және есірткілік анальгетиктер

Ортостатикалық гипотензия күшеюі мүмкін.

Қант төмендететін препараттар (пероральді препараттар немесе инсулин)

Қант төмендететін әсері әлсіреуі мүмкін.

Кальций тұздары

Тиазидті қатар диуретиктерімен бір мезгілде қолданғанда оның шығарылуының төмендеуіне байланысты кальцийдің сарысулық концентрациясы жоғарылауы мүмкін.

Жүрек гликозидтері

Гидрохлортиазидпен туындаған гипогликемия аясында, тырнақгүл препараттарымен уыттану қаупі артады.

Колестирамин және колестипол

Гидрохлортиазидтің сіңуін төмендетуі немесе баяулатуы мүмкін. Сульфонамидті диуретиктерді осы препараттарды қабылдағанға дейін 1 сағат бұрын немесе осы препараттарды қабылдағаннан кейін 4-6 сағаттан соң қабылдау керек

Деполяризацияламайтын миорелаксанттар (мысалы,тубокурарин хлориді)

Гидрохлортиазид аталған препараттардың әсерін күшейтуі мүмкін. Екібағыттағы ұршық тәріздес қарыншалық тахикардияны туындататын препараттар

Гипокалиемияның жоғары қаупіне байланысты гидрохлортиазид пен екібағыттағы ұршық тәріздес қарыншалық тахикардияны туындататын препараттарды, мысалы, кейбір аритмияға қарсы дәрілерді, кейбір нейролептиктер және ырғақтың аталған бұзылуын туындататын басқа да препараттарды сақтықпен біріктіру керек.

Қабынуға қарсы стероидты емес дәрілер (ҚҚСД)

Тиазидті қатардағы диуретиктердің диуретикалық, натрийуретикалық гипотензивті әсерін әлсіретуі мүмкін.

Иммунодепрессанттар, жүйелі кортикостероидтар, прокаинамид

Лейкоциттер концентрациясының төмендеуі, лейкопения.

Цитостатиктер (мысалы, циклофосфамид, фторурацил, метотрексат)

Гидрохлортиазидпен туындаған цитоуытты қосылыстардың бүйрекпен шығарылуының нашарлауына байланысты сүйек кемігіне уытты әсері күшеюі мүмкін (оның ішінде гранулоцитопения).

Подаграны емдеуге арналған препараттар (мысалы, аллопуринол, бензбромарон)

Гидрохлортиазид несеп қышқылының концентрациясын жоғарылататын болғандықтан осы препараттардың дозасын жоғарылату қажет болуы мүмкін.

Клиникалық зертханалық зерттеулер

Гидрохлортиазид бентиромидпен сынаманың нәтижесіне әсер етуі мүмкін. Тиазидті қатар диуретиктері қалқанша бездің зақымдануының басқа белгілері болмағанда, ақуызбен байланысқан йодтың сарысулық концентрациясын төмендетуі мүмкін.

Эналаприл/гидрохлортиазид біріктірілген препараты

Басқа гипотензиялық дәрілер

Бір мезгілде қолданғанда эналаприл мен гидрохлортиазидтің гипотензивті әсері күшеюі мүмкін.

Нитроглицеринмен, басқа нитраттармен немесе тамыр кеңейткiш препараттармен біріктіргенде артериялық қысымының бұдан әрi төмендеуiне әкелуі мүмкiн.

Литий

АӨФ тежегіштерімен бірмезгілде тағайындағанда сарысуда литий кoнцeнтрaциясының және оның уыттылығының қайтымды жоғарылауы туралы хабарланған.

Тиазидті қатардағы диуретиктер АӨФ тежегіштерімен емделу аясында онсыз да жоғары болатын литийдің уытты әсерінің қаупін одан ары жоғарылатады. Сондықтан эналаприл мен гидрохлортиазидтің біріктірілген препаратын литий препараттарымен біріктіруге болмайды, егер осындай біріктірілген ем қажет болса сарысудағы литий концентрациясын мұқият бақылау керек.

Айрықша нұсқаулар

ЭналаприлСимптоматикалық артериялық гипотонияСимптоматикалық артериялық гипотония сирек жағдайларда асқынбаған артериялық гипертензиямен емделушілерде байқалады.

Эналаприлмен емдеуде су-электролиттік алмасу және сұйықты жоғалтуда, мысалы диуретиктермен емдеуден, тұзды шектеумен емдәмнен, диализ, диарея немесе құсудан кейін симптоматикалық гипотензия қаупі жоғары. Қатар жүретiн бүйрек жеткiлiксiздiгiмен немесе онсыз жүрек жеткіліксіздігімен емделушiлерде симптоматикалық гипотензия байқалған. Оның қаупі ілмектік диуретиктердің жоғары дозасын қабылдаумен, гипонатриемиямен немесе бүйрек қызметінің бұзылуымен байланысты ауыр дәрежедегі жүрек жеткіліксіздігімен емделушілерде жоғары. Осындай емделушілерде емді қатаң медициналық бақылауымен бастап, емдеу кезінде олардың жағдайын мұқият бақылау керек. Осы ұсыныстар жүректiң ишемиялық ауруымен немесе ми қантамырларының зақымдануымен емделушiлерге де қатысты қолданылады, оларда артериялық қысымының шамадан тыс төмендеуі миокард инфарктына немесе ми қанайналымының жедел бұзылуына әкелуі мүмкiн.

Артериялық гипотония дамығанда емделушіні шалқасынан жатқызып және қажет болғанда физиологиялық ерітіндімен инфузия жүргізу ұсынылады. Инфузиялық ем аясында артериялық қысымды қалпына келтіргеннен кейін жалғастыруға болатын қайтымды артериялық гипотония ары қарай емдеу үшін қарсы көрсетілім болып табылмайды.

Аорта сағасының және митральді клапан тесігінің стенозы /гипертрофиялық кардиомиопатия

Барлық қантамырларын кеңітетін дәрілер секілді АӨФ тежегіштерін сол жақ қарыншадан қанның ағып шығуының бұзылуымен емделушілерде, сондай-ақ гемодинамикаға айтарлықтай әсер ететін кардиогенді шокта және стенозда сақтықпен қолдану керек.

Бүйрек қызметінің бұзылуы

Бүйрек қызметінің бұзылуында эналаприлдің бастапқы дозасын креатинин клиренсі негізінде анықтайды, ал содан кейін организмнің емге реакциясына қарай түзетеді. Осындай емделушілерде міндетті түрде калий мен креатининнің концентрациясын мұқият бақылау керек.

Ауыр жүрек жеткіліксіздігімен немесе бүйрек артериясының стенозын қоса, бүйрек ауруларымен емделушілерде эналаприлмен емделу аясында бүйрек жеткіліксіздігі дамуы туралы хабарланған. Уақытында диагностикаланған және баламалы емдеу кезінде эналаприлді қабылдауға байланысты бүйрек жеткiлiксiздiгi, әдетте қайтымды сипатқа ие болады.

Бүйректің айқын патологиясынсыз кейбiр емделушiлерде диуретиктер мен эналаприлді бiр мезгілде тағайындағанда қанда мочевина және креатинин концентрациясының жоғарылауы байқалған. Мұндай жағдайларда эналаприл дозасын азайту және/немесе диуретиктi тоқтату қажеттiлiгi пайда болуы мүмкiн. Осындай жағдайларда бүйрек артериясының стенозы орын алуы мүмкіндігін ескеру керек.

Вазоренальді гипертензия

Реноваскулярлы артериялық гипертензиямен және бүйрек артерияларының билатеральді стенозымен немесе жалғыз бүйректің бүйрек артериясының бір жақты стенозымен емделушілерді АӨФ тежегіштерімен емдегенде артериялық гипотония және бүйрек жеткіліксіздігінің қаупі жоғары. Осы жағдайда бүйрек қызметінің бұзылуы тек креатининнің сарысулық концентрациясының аздап қана өзгеруімен жүруі мүмкін. Осындай емделушілерге препаратты үнемі медициналық бақылаумен төмен дозада тағайындайды, оны ары қарай бүйрек қызметін бақылай отырып сақтықпен жоғарылатады.

Бүйрек трансплантациясы

Берлиприл® плюсті жақын арада бүйрек трансплантациясын өткерген емделушілерде қолданудың клиникалық тәжірибесі жоқ. Осыған байланысты осындай емделушілерге препарат ұсынылмайды.

Бауыр жеткіліксіздігі

Сирек жағдайларда АӨФ тежегіштерін қолдану холестатикалық сарғаюмен немесе кейіннен кенеттен болатын бауыр некрозының дамуымен және (кейде) өліммен аяқталатын гепатитпен басталатын синдроммен жүреді. Аталған синдромның механизмі белгісіз. АӨФ тежегіштерімен емдеу аясында сарғаю дамитын немесе бауыр ферменттерінің деңгейі айтарлықтай өсетін емделушілерде АӨФ тежегіштерін тоқтату және сәйкес ем тағайындау керек.

Нейтропения / агранулоцитоз

АӨФ тежегіштерін қабылдаған емделушілерде нейтропения/агранулоцитоз, тромбоцитопения және анемияның дамуы туралы хабарланған. Бүйрек қызметі қалыпты болғанда және басқа да түрткі болатын факторлары болмағанда нейтропения сирек дамиды. Эналаприлді коллагеноздар аясында қантамырларының зақымдануымен емделушілерге, иммунодепрессанттармен аллопуринолмен немесе прокаинамидпен емдеуде, немесе жоғарыда аталған факторлардың қатар жүруінде, әсіресе бұрынғы бүйрек қызметінің бұзылуымен емделушілерге сақтықпен тағайындау керек.

Кейбір емделушілерде кейбір жағдайларда антибиотиктермен қарқынды емдеуге жауап бермеген ауыр жұқпалар дамыған. Емделу кезінде осындай емделушілерде лейкоцитарлы формуланы әлсін әлсін тексеру керек, бұл кезде барлық емделушілерге жұқпаның кез келген белгілері туралы дәрігерге хабарлау ұсынылады.

Жоғарғы сезiмталдық реакциясы/ангионевротикалық iсiну.

АӨФ тежегіштерімен, оның ішінде эналаприлмен емдегенде бетті, аяқ-қолдарды, ерінді, тiлді, көмекей және/немесе көмейді қамтитын, ангионевротикалық iсiну туралы хабарланған. Осындай ісіну емдеу уақытында кез келген мезетте пайда болуы мүмкін. Мұндай жағдайда Берлиприл® плюсті қабылдауды дереу тоқтатып және емделушіні барлық симптомдары қайтқанға дейін медициналық бақылауға қалдыруы керек. Егер ангионевротикалық iсiну қатар жүретін тыныс алу жеткiлiксiздiгiнсіз тiлдi ғана қамтыса, бәрібір ұзақ бақылау керек, себебi антигистаминдік дәрілермен және кортикостероидтармен емдеу жеткiлiксiз болуы мүмкiн.

Көмейдiң немесе тiлдің ангионевротикалық iсiнуінің дамуы аясында сирек, емделушінің өлу жағдайлары туралы хабарланған. Тiлдің, көмей немесе көмекейдiң iсiнуі кезінде, әсіресе тыныс алу жолдарына операция жасалған емделушiлерде тыныс алу жолдарының тарылу қаупі жоғары.

Осындай жағдайларда шұғыл шара қолдану керек, оның ішінде эпинефрин ерітіндісін 1:1000 (0,3 – 0,5 мл) тері астына енгізу және/немесе тыныс алу жолдарының өткізгіштігін қамтамасыз ету үшiн шараларды қолдану қажет. Содан кейін емделушіні симптомдары толық қайтқанша медициналық бақылауда қалдырады.

Қара нәсілді тұлғаларда АӨФ тежегіштерін қабылдайтын басқа емделушiлермен салыстырғанда, ангионевротикалық iсiнулердiң жағдайларының жоғары жиiлiгі туралы хабарланған.

Сыртартқысында басқа этиологиядағы ангионевротикалық iсiнуі бар емделушiлер АӨФ тежегіштерін тағайындағанда аталған асқыну бойынша жоғары қауіп тобына жатады.

Жәндіктердiң уымен десенсибилизациялануда анафилактикалық реакциялар

АӨФ тежегіштерін қабылдайтын емделушілерде сирек жағдайларда жарғаққанатты жәндіктердің уымен десенсибилизациялануда өмірге қауіп төндіретін анафилактоидты реакциялар байқалған. Осындай реакциялардан АӨФ тежегіштерін әрбір десенсибилизация емшарасы алдында уақытша тоқтату арқылы сақтануға болады.

ТТЛП-аферезі уақытында анафилактикалық реакциялар

Декстран сульфатпен төмен тығыздықтағы липопротеиндер (ТТЛП) аферезін жүргізген кезде АӨФ тежегіштерін қабылдайтын емделушілерде сирек жағдайларда өмiр үшiн қауiптi анафилактикалық реакциялар байқалған. Осындай реакциялардан АӨФ тежегіштерін әрбір аферез емшарасы алдында уақытша тоқтату арқылы сақтануға болады.

Гемодиализ

АӨФ тежегіштерін қабылдаған емделушілерде жоғары өткізгіштік қасиетімен жарғақшалармен (мысалы, AN 69) гемодиализ жүргізгенде анафилактоидты реакциялар дамуы туралы хабарланған. Гемодиализ қажет болған жағдайда басқа типтегі диализді жарғақшаларды қолдану ұсынылады немесе гипотензиялық дәрінің басқа класынынан препарат тағайындау ұсынылады.

Қант диабетімен емделушілер

Ішке қабылданатын диабетке қарсы препараттарды немесе инсулинді қабылдайтын, қант диабетімен емделушілерді АӨФ тежегіштерімен емді бастамас бұрын, оның ішінде бірге қабылдаудың алғашқы айында гипогликемия дамуының алдын алу үшін қандағы глюкоза деңгейін мұқият бақылау керектігі туралы ескерту керек.

Жөтел

АӨФ тежегіштерімен емдеуде препаратты тоқтатқаннан кейін қайтатын тұрақты, өнімсіз жөтел туралы хабарланған. Жөтелді дифференциальді диагностикалау кезінде, сондай-ақ АӨФ тежегіштерін қабылдаумен туындаған жөтелдi ескеру керек.

Хирургиялық операциялар/анестезия

Қысымды төмендететін препараттарды қолданумен хирургиялық араласым немесе наркоз жасағанда, эналаприл рениннің компенсаторлы босануы нәтижесінде ангиотензин II-нің түзілуін бөгейді. Осы әсерге байланысты артериялық гипотония дамығанда, оны инфузиялық ем көмегімен қайтарады.

Гиперкалиемия

Эналаприлді қоса, АӨФ тежегіштерін қабылдайтын кейбiр емделушiлерде сарысулық калий концентрациясының жоғарылауы байқалған. Гиперкалиемияның даму қаупiнің факторлары: бүйрек жеткiлiксiздiгi, бүйрек қызметінің төмендеуі, егде жас (70 жастан асқан), қант диабеті, мынадай интеркуррентті факторлар, мысалы, дегидратация, жүрек қызметінің жедел декомпенсациясы, метаболикалық ацидоз және калийсақтайтын диуретиктермен (мысалы, спиронолактон, эплеренон, триамтерен немесе амилорид) бiрмезгілде емдеу, калий препараттарын немесе құрамында калий бар тұзды алмастырғыштарды қабылдау, сондай-ақ сарысулық калий (мысалы, гепарин) деңгейінiң жоғарылауына әкелуге қабiлеттi басқа дәрiлік заттармен бiрмезгілде емдеу болып табылады.

Калий препараттарын, калийсақтайтын диуретиктерді және құрамында калий бар тұзды алмастырғыштарды қолдану кезінде, бүйрек қызметінің бұзылуымен емделушiлерде қанда калий концентрациясының елеулi жоғарылауы мүмкiн. Гиперкалиемия, соның ішінде өлiммен аяқталатын ауыр аритмияның дамуын туғызуға қабiлеттi. Егер эналаприлмен бiрмезгiлде жоғарыда аталған препараттарды қолдану бәрiбір орынды деп есептелсе, онда қан сарысуында калий концентрациясын жүйелi бақылап, емді сақтықпен жүргiзу керек.

Литий

Энaлaприл мен литий препараттарын бір мезгілде қабылдауға болмайды.

Этникалық айырмашылықтар

Эналаприлдің гипотензиялық әсерi басқа АӨФ тежегіштері жағдайындағыдай, қара нәсілді емделушiлерде басқа емделушілерге қарағанда аздау білінуі мүмкiн, бұл, аталған популяциядағыларда рениннің төмен деңгейiнің кең таралуына байланысты болжамдалады.

ГидрохлортиазидБүйрек қызметінің бұзылуы

Тиазидтерді қолдану бүйрек қызметінің бұзылуымен емделушілерді емдеуде әрдайым мақсатқа сай емес. Тиазидтер клиренстің 30 мл/мин және төмен (мысалы, орташа немесе ауыр дәрежедегі бүйрек жеткіліксіздігімен емделушілерде) көрсеткіштерінде тиімді емес.

Бүйрек ауруларымен емделушілерде тиазидтерді қабылдау азотемияны асқындыруы мүмкін. Бүйрек қызметінің бұзылуында препараттың жинақталатын әсері білінуі мүмкін. Егер үдемелі бүйрек жеткіліксіздігі айқындала бастаса (ақуыздық емес азот фракциясының артуы), тағайындалған емді мұқият қайта қарастыру және қажет болса гидрохлортиазидті тоқтату керек.

Бауыр жеткіліксіздігі

Тиазидтер бауыр қызметінің бұзылуымен немесе оның үдемелі ауруларымен емделушілерде сақтықпен қолданылуы керек, өйткені организмдегі сұйықтық құрамының және су-электролиттік баланстың аздап өзгеруі бауыр комасын туындатуы мүмкін.

Метаболикалық және эндокринді әсерлер

Тиазидтер глюкозаға төзімділікті бұзуы мүмкін. Қант диабетімен емделушілерде ішкі қабылданатын гипогликемиялық агенттердің дозасын өзгерту қажет болуы мүмкін. Тиазидтермен емдеу кезінде жасырын қант диабеті білінуі мүмкін.

Тиазидті қатардың диуретиктерімен емдеуге байланысты қандағы холестерин мен триглицеридтердің деңгейі жоғарылауы мүмкін.

Кейбір емделушілерде тиазидтерді қабылдау аясында гиперурикемия немесе подагра пайда болуы мүмкін.

Электролиттік бұзылыстар

Диуретиктерді қабылдайтын кез келген емделушіде плазмадағы электролиттер деңгейін әлсін әлсін бақылау керек.Тиазидтер, оның ішінде гидрохлортиазид, су-электролиттік теңгерімнің (гипокалиемия, гипонатриемия және гипохлоремиялық алкалоз) бұзылуын туындатуы мүмкін. Су-электролиттік дисбаланстың болуының хабаршы-симптомдары ауыздағы құрғақтық, шөл, әлсіздік, ұйқышылдық, бас айналуы, мазасыздық, бұлшықет ауыруы немесе құрысулар, бұлшықет әлсіздігі, артериялық гипотензия, олигурия, тахикардия және жүрек айнуы мен құсу секілді АІЖ тарапынан бұзылыстар.

Тиазидті қатардың диуретиктерімен емдеуде гипокалиемия дамуы мүмкін болса да, эналаприлмен бір мезгілде қабылдау осы әсерін азайтады. Бауыр циррозымен, ауқымды диурезбен, организмге электролиттердің жеткіліксіз түсуімен емделушілерде және қатарлас кортикостероидтар немесе АКТГ қабылдайтын емделушілерде гипокалиемия қаупі жоғары.

Ісінулермен емделушілерде ыстық ауа райында сұйылу гипонатриемиясы пайда болуы мүмкін. Хлоридтердің тапшылығы әдетте орташа айқындықта және емдік араласымды қажет етпейді.

Тиазидтер кальцийдің несеппен шығарылуын төмендетуі және осы заттардың метаболизміне әсер ететін кейбір аурулардың болмауында сарысудағы кальций деңгейінің қайтымды және жеңіл жоғарылауын туындатуы мүмкін. Жасырын гиперпаратиреозда айқын гиперкальциемия байқалуы мүмкін. Тиазидтерді қалқанша без маңайы бездерінің қызметін тексеру алдында тоқтату керек. Тиазидтер магнийдің несеппен шығарылуын жоғарылатады, ол гипомагниемияға әкелуі мүмкін.

Антидопингтік тест:

Аталған препараттың құрамына кіретін гидрохлортиазид, антидопингтік тесттің жалған оң нәтижесіне әкелуі мүмкін.

Басқалары

Сыртартқысында бронх демікпесімен немесе онсыз емделушілерде жоғары сезімталдық реакциясы пайда болуы мүмкін. Сондай-ақ жүйелі қызыл жегінің асқынуы немесе белсенділенуінің жоғары қаупі туралы хабарланған.

Біріктірілген препарат эналаприл/гидрохлортиазидГипокалиемия қаупі

Біріктірілген препарат – АӨФ тежегіші және тиазидті қатар диуретигін қабылдау гипокалиемия даму қаупін жоққа шығара алмайды. Емдеу кезінде қандағы калий концентрациясын үнемі бақылап тұру керек.

Литий препараттарымен біріктіруБерлиприл® ПЛЮСТІ литий препараттарымен біріктіру соңғысының уыттылығының артуына байланысты ұсынылмайды. Лактоза

Аталған дәрілік препараттың құрамында лактоза бар. Препаратты сирек кездесетін галактозаны көтере алмаушылықпен, лактаза тапшылығымен немесе глюкоза-галактоза сіңуінің бұзылуымен емделушілерге қолдануға болмайды.

Жүктілік және лактация кезеңі

Жүктілік

Берлиприл® плюсті жүктілік кезінде қолдануға болмайды

Лактация

Эналаприл:

Аздаған фармакокинетикалық деректер емшек сүтінде заттың клиникалық мәні жоқ, төмен концентрациясын көрсетеді. Жеткілікті клиникалық тәжірибенің болмауына байланысты, күні жетпей туған балаларды және туғаннан кейін алғашқы бірнеше апта ішіндегі балаларды емшекпен қоректендіруде эналаприлді қолдану баланың бүйрегіне және жүрек-қантамыр жүйесіне әсерінің болжамданған қаупіне байланысты ұсынылмайды. Аталған жастан үлкен балаларды емізетін анасына эналаприлді қолдану осы препаратпен емдеу қажет болғанда және баласы жағымсыз әсерлеріне қатысты бақыланған жағдайда мүмкін.

Гидрохлортиазид:

Адамда гидрохлоротиазид ана сүтіне мардымсыз мөлшерде өтеді. Тиазидтер жоғары дозаларда мол диурез туындатады, ол сүттің өндірілуін бәсеңдетуі мүмкін.

Берлиприл® плюс

Берлиприл® плюсті емшекпен қоректендіру кезінде қолдануға болмайды.

Фертильділік

Берлиприл® плюстің фертильділікке әсеріне қатысты зерттеулер жүргізілген жоқ.

Эналаприл/ Гидрохлортиазид:

Клиникаға дейінгі зерттеулерде репродуктивті ағзаларға уытты әсері анықталмаған, фертильділікке әсер етпейді

Дәрілік заттың көлік құралдарын немесе әлеуетті қауіпті механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Кейбір емделушілерде емделу кезінде реакция жылдамдығы өзгеруі мүмкін, ол көше қозғалысына белсендi қатысу, механизмдерді басқару немесе тепе-теңдік бұзылған жағдайларда жұмыс жасауға кедергі етеді.

Бұл әсіресе емнің басында, дозаны жоғарылатқанда немесе препаратты алмастырғанда, сондай-ақ емделу кезінде алкогольді қабылдауда айқын білінеді. Берлиприл® плюсті қабылдау бас айналуы немесе әлсіздікпен жүруі мүмкіндігін есте сақтау керек.

Артық дозалануы

Симптомдары: диурездің төмендеуі, электролитті құрамның бұзылуы, айқын гипотония, сананың бұзылуы (комаға дейін), құрысулар, салданулар, жүрек ырғағының бұзылуы, брадикардия, қантамырлық коллапс, бүйрек жеткіліксіздігі, ішектің салданған бітелуі.

Емі: енгізу тәсілі мен уақытына, сондай-ақ симптомдарының түрі мен ауырлығына байланысты. Препараттың шығарылуына керекті (асқазанды шаю, адсорбенттер мен натрий сульфатын енгізу) жалпы емдеу шараларымен қатар, қарқынды емдеу жағдайында өмірлік маңызы бар көрсеткіштерін бақылау керек және қажет болғанда оларды түзету керек. Компоненті эналаприл диализденеді.

Гипотонияда алдымен натрий хлоридінің және сұйықтықтың көлемінің жетіспеушілігін толтыру керек, реакция болмаған жағдайда қосымша көктамыр ішіне катехоламиндерді енгізу. Ангиотензин II енгізу туралы сұрақты қарастыру керек.

Емге төзімді брадикардияда, жүрек ырғағының жүргізушісі қолданылуы мүмкін. Айналымдағы қан көлемін, электролиттерді және қышқылды- сілтілі құрамын, сондай-ақ қандағы қант деңгейін және бүйрек арқылы шығарылатын заттардың құрамын үнемі бақылап отыру керек. Гипокалиемияда калийді толықтыру қажет.

Шығарылу түрі және қаптамасы

10 таблеткадан сыртында полиамидті бөлігімен және дәнекерленген қатты алюминий фольгамен полиамид / алюминий / қатты ПВХ-үлбірмен біріктірілген үлбірден жасалған композитті ұяшықты қаптамаға салынған.

3 пішінді қаптамадан медицинада қолданылуы жөніндегі мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картоннан жасалған пәшкеге салынған.

Сақтау шарттары

25° С-ден аспайтын температурада сақтау керек. Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

Сақтау мерзімі

3 жыл

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін дәрілік затты пайдалануға болмайды.

Дәріханалардан босатылу шарттары

Рецепт арқылы

Өндіруші

Берлин-Хеми АГ (Менарини Групп)

Глиникер Вег 125

12489 Берлин, Германия

Тіркеу куәлігінің иесі

Берлин-Хеми АГ (Менарини Групп)

Глиникер Вег 125

12489 Берлин, Германия

Қазақстан Республикасы аумағында тұтынушылардан өнімнің (тауар) сапасына қатысты шағымдарды қабылдайтын ұйымның мекенжайы:

ҚР-дағы «Берлин-Хеми АГ» АҚ өкілдігі

Телефон нөмірі: +7 727 2446183, 2446184, 2446185

Факс нөмірі:+7 727 2446180

Электрондық поштасы: Kazakhstan@berlin-chemie.com

 

*Ары қарай мәтін бойынша эналаприл дегеніміз препараттың әсер етуші заты - эналаприл малеаты.

Прикрепленные файлы

440097061477976821_ru.doc 144 кб
918939731477977977_kz.doc 207.5 кб
8447_07_12_18_p.pdf 0.64 кб
8447_07_12_18_s.pdf 1.2 кб

Отправить прикрепленные файлы на почту

Источники

Национальный центр экспертизы лекарственных средств, изделий медицинского назначения и медицинской техники. «Центр экспертиз и испытаний в здравоохранении» МЗ РБ